pluton <род. -nu> СУЩ. м.
1. pluton
мн. -ny ВОЕН.:
- pluton
-
- pluton egzekucyjny
-
2. pluton ХИМ.:
- pluton
-
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
- pluton egzekucyjny
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Po zakończeniu wojny domowej ukończył w 1920 roku kurs dowódców piechoty, a następnie kolejno pełnił stanowiska: dowódcy plutonu, kompanii, kompanii szkolnej, batalionu i pułku.
pl.wikipedia.org Od 21 kwietnia do 18 lipca 1918 roku walczył na froncie rosyjskim na stanowisku dowódcy plutonu.
pl.wikipedia.org Po utworzeniu w grudniu 1914 roku 5 pułku piechoty został do niego przeniesiony i został mianowany zastępcą dowódcy plutonu.
pl.wikipedia.org Uczestniczył w wojnach bałkańskich jako intendent w sztabie dywizji, a następnie dowódca plutonu w 7 pułku piechoty.
pl.wikipedia.org Do momentu schwytania jednego z niemieckich strzelców wyborowych na wiosnę 1915 roku, poważne straty wśród oficerów francuskich – a niekiedy zagładę całych plutonów – przypisywano zabłąkanym kulom.
pl.wikipedia.org