pluton <род. ‑u, мн. ‑y> [pluton] СУЩ. м.
1. pluton ВОЕН.:
- pluton
- Zug м.
- pluton egzekucyjny
-
2. pluton мн. отсут. ХИМ.:
- pluton
- Plutonium ср.
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
- pluton grenadierski
- Grenadierzug м.
- pluton egzekucyjny
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
W 1923 ukończył woroneską szkołę piechoty, był dowódcą plutonu, pomocnikiem dowódcy kompanii, a od 1927 dowódcą kompanii.
pl.wikipedia.org Od 21 kwietnia do 18 lipca 1918 roku walczył na froncie rosyjskim na stanowisku dowódcy plutonu.
pl.wikipedia.org Do momentu schwytania jednego z niemieckich strzelców wyborowych na wiosnę 1915 roku, poważne straty wśród oficerów francuskich – a niekiedy zagładę całych plutonów – przypisywano zabłąkanym kulom.
pl.wikipedia.org Od 1940 do czerwca 1944 pełnił służbę jako, kolejno, jako strażnik, dowódca plutonu wartowniczego i dowódca kompanii wartowniczej.
pl.wikipedia.org Później na czele plutonu walczył na froncie północnym i południowym.
pl.wikipedia.org