dostojnik <род. ‑a, мн. ‑icy> [dostojɲik] СУЩ. м.
- dostojnik
-
- dostojnik państwowy
-
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
- dostojnik watykański
- dostojnik państwowy
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Członkami-protektorami byli królowie, także liczni dostojnicy świeccy i duchowni.
pl.wikipedia.org Jego treść opierała się na praktycznej mądrości ludowej, której nadawcą był zwykle wysoki dostojnik.
pl.wikipedia.org Dokonał zdecydowanych zmian, kładąc kres potędze lokalnych dostojników, którzy z biegiem czasu przekształcili się w lokalnych, dziedzicznych władców.
pl.wikipedia.org Zawiera utwory pochwalne, adresowane do cara, członków jego rodziny oraz dostojników świeckich i kościelnych.
pl.wikipedia.org W 1569 roku w wyniku unii lubelskiej do senatu weszli dostojnicy litewscy.
pl.wikipedia.org