podniecenie <род. ‑ia, мн. отсут. > [podɲetseɲe] СУЩ. ср.
1. podniecenie высок. (ożywienie):
2. podniecenie БИОЛ. (pobudzenie seksualne):
- podniecenie
- Erregung ж.
- podniecenie
- Erregtheit ж.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
To zachowanie nie jest dokładnie poznane, następuje w chwili zdenerwowania lub podniecenia.
pl.wikipedia.org Dopiero tak motywowana kobieta otwiera się na stymulację seksualną, a jeśli taka stymulacja następuje, kobieta uzyskuje zdolność do wzbudzania u siebie podniecenia.
pl.wikipedia.org W ten sposób odkrył, że tylko tak może osiągnąć podniecenie seksualne.
pl.wikipedia.org Samiec barwniejszy, kolor trudny do określenia na podstawie ubarwienia gdyż jest on zmienny, w zależności od środowiska w którym przebywa i stanu podniecenia.
pl.wikipedia.org Ich zdaniem wywoływało to niepotrzebne podniecenie, co mogło wywrócić do góry nogami starannie ułożony kalendarz, wedle, którego mąż "obsługiwał" swój damski inwentarz.
pl.wikipedia.org