stan <род. ‑u, мн. ‑y> [stan] СУЩ. м.
1. stan мн. отсут.:
- stan (interesów)
-
- stan cywilny
-
- stan konta EKON
- Kontostand м.
- stan magazynu
- Lagerbestand м.
- stan oczekiwania ТЕХН.
- Wartezustand м.
- stan rezerw
-
- [tymczasowy/wcześniejszy] stan spoczynku
-
- stan wody МЕТЕО.
- Wasserstand м.
- stan wojenny ВОЕН.
-
- stan wyjątkowy ВОЕН.
-
2. stan мн. отсут. ЮРИД.:
3. stan мн. отсут. (kondycja: gospodarki):
4. stan (nastrój: apatii, podniecenia, przygnębienia):
- stan
- Zustand м.
5. stan (warstwa społeczna):
6. stan мн. отсут. ПОЛИТ.:
7. stan (wcięcie w pasie):
- stan
- Taille ж.
8. stan (część sukni od ramion do talii):
- stan
- Kleidoberteil ср.
stan СУЩ.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
- stan bezżenny
- Ehelosigkeit ж.
- stan duchowny
- stan katatoniczny
- stan nieważkości
- stan kataleptyczny
- Katalepsie ж.