rozkojarzenie <род. ‑ia, мн. отсут.
> [roskojaʒeɲe] СУЩ. ср.
- rozkojarzenie МЕД., ПСИХОЛ.
- Dissoziation ж.
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
No example sentences available
Try a different entry
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
U podłoża zaburzeń patofizjologicznych nagłej śmierci sercowej leżą: migotanie komór, częstoskurcz komorowy, asystolia i rozkojarzenie elektromechaniczne.
pl.wikipedia.org Rozkojarzenie – zaburzenie funkcji myślenia charakterystyczne dla schizofrenii charakteryzujące się brakiem spójności w wypowiedziach chorego.
pl.wikipedia.org Następnego dnia, z reguły po przyjęciu dawki wyższej niż około 450–500 mg, można odczuwać słabą stymulację, rozkojarzenie, uczucie nierealności oraz niekiedy wyjaskrawienie obrazu, ale także zaburzenia typu ogólnego.
pl.wikipedia.org Поиск в словаре
- rozkazywać
- rozkleić
- rozklejać
- rozkład
- rozkładać
- rozkojarzenie
- rozkojarzony
- rozkop
- rozkopać
- rozkopywać
- rozkosz