technika <род. ‑ki, мн. ‑ki> [texɲika] СУЩ. ж.
1. technika (metoda):
2. technika мн. отсут. (osiągnięcia cywilizacyjne):
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
- technika interferometryczna
- technika kolażowa
- technika suchorytnicza
- technika szermierska
- Fechttechnik ж.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
O ile rzeczywiście udało się skontrolować zmienne zakłócające, technika ta pozwala rzetelnie mierzyć efekty oddziaływań niedostępnych właściwym eksperymentom ze względów finansowych lub etycznych.
pl.wikipedia.org W pierwszym tysiącleciu p.n.e. na obszarze śródziemnomorskim zaadaptowano bliskowschodnie zwierzęta, rośliny i techniki rolnicze.
pl.wikipedia.org Wczesne cywilizacje znane z wykopalisk wykazują wysoki poziom planowania urbanistycznego i techniki.
pl.wikipedia.org Prace z apeksokardiografii, polikardiografii i techniki dopplerowskiej miały charakter pionierski.
pl.wikipedia.org Zapowiadał w nich również walki między zawodnikami, oraz aprobował użycie określonych przez nich technik, a także serii ciosów śmiechem, lub określonymi słowami.
pl.wikipedia.org