grinçant(e) [gʀɛ͂sɑ͂, ɑ͂t] ПРИЛ.
1. grinçant:
-  grinçant(e) charnière
 -  
 
-  grinçant(e) voix, musique, ton
 -  
 
2. grinçant (aigre):
-  grinçant(e) ironie, humour
 -  
 
| je | grince | 
|---|---|
| tu | grinces | 
| il/elle/on | grince | 
| nous | grinçons | 
| vous | grincez | 
| ils/elles | grincent | 
| je | grinçais | 
|---|---|
| tu | grinçais | 
| il/elle/on | grinçait | 
| nous | grincions | 
| vous | grinciez | 
| ils/elles | grinçaient | 
| je | grinçai | 
|---|---|
| tu | grinças | 
| il/elle/on | grinça | 
| nous | grinçâmes | 
| vous | grinçâtes | 
| ils/elles | grincèrent | 
| je | grincerai | 
|---|---|
| tu | grinceras | 
| il/elle/on | grincera | 
| nous | grincerons | 
| vous | grincerez | 
| ils/elles | grinceront | 
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.