I. interrompre [ɛ͂teʀɔ͂pʀ] ГЛ. перех.
1. interrompre (couper la parole, déranger):
2. interrompre (arrêter):
II. interrompre [ɛ͂teʀɔ͂pʀ] ГЛ. возвр. гл.
interrompre
| j' | interromps |
|---|---|
| tu | interromps |
| il/elle/on | interrompt |
| nous | interrompons |
| vous | interrompez |
| ils/elles | interrompent |
| j' | interrompais |
|---|---|
| tu | interrompais |
| il/elle/on | interrompait |
| nous | interrompions |
| vous | interrompiez |
| ils/elles | interrompaient |
| j' | interrompis |
|---|---|
| tu | interrompis |
| il/elle/on | interrompit |
| nous | interrompîmes |
| vous | interrompîtes |
| ils/elles | interrompirent |
| j' | interromprai |
|---|---|
| tu | interrompras |
| il/elle/on | interrompra |
| nous | interromprons |
| vous | interromprez |
| ils/elles | interrompront |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
- coït interrompu