Переводы „stropu“ в словаре немецко » польский

(Перейти к польско » немецкий)

Stro̱phe <‑, ‑n> [ˈʃtroːfə] СУЩ. ж.

Strophe

strofa ж.

Strophe

zwrotka ж.

stro̱hig [ˈʃtroːɪç] ПРИЛ.

1. strohig (wirkend wie Stroh):

strohig

słomiany

seine Haare waren strohig

jego włosy м. мн. były jak siano

2. strohig (ohne Geschmack):

strohig

bez smaku

die Plätzchen hatten einen strohigen Geschmack

te ciastka м. мн. nie miały smaku

Stro̱h <‑[e]s, мн. отсут. > [ʃtroː] СУЩ. ср.

Stroh

słoma ж.

Выражения:

Stroh im Kopf haben разг.

mieć siano w głowie fig разг.

leeres Stroh dreschen разг.

gadać o niczym разг.

leeres Stroh dreschen разг.

bić pianę fig разг.

Stro̱m <‑[e]s, Ströme> [ʃtroːm, pl: ˈʃtrœːmə] СУЩ. м.

1. Strom мн. отсут. PHYS:

[elektrischer] Strom

prąd м. [elektryczny]

Strom führend

przewodzący prąd

der Zaun steht unter Strom

ogrodzenie ср. jest pod prądem

den Strom einschalten/ausschalten

włączyć/wyłączyć prąd [lub zasilanie]

unter Strom stehen разг. (im Stress sein)

być w stresie

unter Strom stehen (betrunken sein)

być nabuzowanym разг.

2. Strom (breiter Fluss):

Strom

[szeroka] rzeka ж.

3. Strom (Strömung):

Strom

prąd м.

Strom

nurt м.

gegen den Strom schwimmen

płynąć pod prąd fig

mit dem Strom schwimmen

płynąć z prądem fig

4. Strom fig:

Strom (strömende Menge: von Besuchern)

tłum м.

Strom (von Lava)

strumień м.

der Wein floss in Strömen

wino ср. lało się strumieniami

in Strömen regnen

lać jak z cebra разг.

Stre̱u̱ <‑, ‑en> [ʃtrɔɪ] СУЩ. ж. мн. selten

Streu

podściółka ж.

Strịp <‑s, ‑s> [strɪp] СУЩ. м.

Strip Kurzw. für Striptease

Смотри также Striptease

Striptease <‑, мн. отсут. > [ˈʃtrɪptiːs, ˈstrɪptiːs] СУЩ. м. o ср.

Striptease

striptiz м.

Striptease

strip-tease м.

I . strạmm [ʃtram] ПРИЛ.

1. stramm (straff):

stramm Hose, Rock

obcisły

2. stramm (kräftig):

stramm Bursche

krzepki

3. stramm (drall):

stramm Waden

jędrny

II . strạmm [ʃtram] НАРЕЧ.

1. stramm (fest, eng):

stramm binden

mocno

stramm sitzen

być obcisłym

stramm ziehen

zaciskać [св. zacisnąć]

2. stramm (aufgerichtet):

sich stramm halten

trzymać się prosto

3. stramm (streng):

stramm durcharbeiten

dokładnie przerabiać [св. przerobić]

Strạps <‑es, ‑e> [ʃtraps] СУЩ. м. (als Strumpfhalter für Hüftgürtel)

Straps

pasek м. [lub tasiemka ж.] do pończoch

I . strẹng [ʃtrɛŋ] ПРИЛ.

1. streng (unnachsichtig):

streng Richter, Strafen

surowy

er ist sehr streng zu [o. mit] ihr

on jest bardzo surowy w stosunku do niej

2. streng (strikt):

streng Anweisung, Diät, Vegetarier

ścisły

streng Bewachung

całkowity

strenge Bettruhe verordnen

zalecać [св. zalecić] leżenie w łóżku

3. streng (durchdringend):

streng Geruch

ostry

streng Geschmack

wyrazisty

4. streng (nicht gemäßigt):

streng Winter

ostry

streng Kälte

przenikliwy

5. streng (schmucklos):

streng

surowy

streng

prosty

6. streng (konsequent):

streng Katholiker, Vegetarier

zagorzały

II . strẹng [ʃtrɛŋ] НАРЕЧ.

1. streng (hart):

streng bestrafen

surowo

jdn streng ansehen, das ist streng verboten!

to jest surowo zabronione!

2. streng (strikt):

streng einhalten

ściśle

streng geheim/vertraulich

ściśle tajny/poufny

3. streng (genau):

streng genommen

ściśle rzecz biorąc

es mit etw дат. streng nehmen

podchodzić do czegoś rygorystycznie [lub poważnie]

4. streng швейц. (anstrengend):

wir haben es streng gehabt

było nam bardzo ciężko

I . strịkt [ʃtrɪkt] ПРИЛ.

1. strikt (streng):

strikt Befolgung

ścisły

strikt Gehorsam

absolutny

2. strikt (rigoros):

strikt Weigerung

kategoryczny

II . strịkt [ʃtrɪkt] НАРЕЧ.

etw strikt befolgen

ściśle stosować [св. za‑] się do czegoś

strịtt [ʃtrɪt] ГЛ. неперех., возвр. гл.

stritt прош. вр. von streiten

Смотри также streiten

I . stre̱i̱ten <streitet, stritt, gestritten> [ˈʃtraɪtən] ГЛ. неперех.

1. streiten (in Streit geraten, sein):

[mit jdm][um etw] streiten

sprzeczać [св. po‑] się [z kimś][o coś]

2. streiten (diskutieren):

[mit jdm] über etw вин. streiten

rozprawiać [z kimś] o czymś

II . stre̱i̱ten <streitet, stritt, gestritten> [ˈʃtraɪtən] ГЛ. возвр. гл.

1. streiten (zanken):

sich streiten

kłócić [св. po‑] się

sie streitet sich mit ihm wegen jeder Kleinigkeit

ona kłóci się z nim z powodu każdej drobnostki

wenn zwei sich streiten, freut sich der Dritte посл.

gdzie dwóch się bije, tam trzeci korzysta посл.

2. streiten (diskutieren):

sich [darüber] streiten, wer/wie ...

spierać się [o to], kto/jak...

darüber lässt sich streiten

o to można się spierać