Переводы „Rodins“ в словаре польско » немецкий

(Перейти к немецко » польский)

rodzina <род. ‑ny, мн. ‑ny> [rodʑina] СУЩ. ж.

1. rodzina (bliscy):

rodzina

Familie ж.

mieć liczną rodzinę

eine vielköpfige Familie haben

ojciec rodziny

Familienvater м.

rodzina wielodzietna

kinderreiche Familie

być z dobrej rodziny

aus gutem Hause stammen

głowa rodziny

Familienoberhaupt ср.

mieszkać przy rodzinie

bei einer Familie wohnen

na łonie rodziny

im Familienkreis

powiększyła się komuś rodzina

jd hat Nachwuchs bekommen

wejść do rodziny

Familienmitglied werden

zakładać rodzinę

eine Familie gründen

zdarza się w najlepszej rodzinie

kommt in den besten Familien vor

2. rodzina (grupa przedmiotów, zjawisk tego samego typu):

rodzina

Familie ж.

rodzina języków ЛИНГВ.

Sprachfamilie ж.

rodzina produktów

Produktfamilie ж.

rodzina węży morskich БИОЛ.

Familie der Seeschlangen

rodzina wyrazów ЛИНГВ.

Wortgruppe ж.

rodny [rodnɨ] ПРИЛ.

rodny

Geschlechts-

rodny

Geburts-

narząd rodny АНАТ.

Geschlechtsorgan ср.

romans <род. ‑u, мн. ‑e [lub ‑y]> [romaw̃s] СУЩ. м.

1. romans (przygoda miłosna):

romans

Affäre ж. [o. Affaire ж. ]

romans

[Liebes]verhältnis ср.

mieć z kimś romans

eine Affäre [o. Romanze] mit jdm haben

mieć do kogoś romans разг.

mit jdm etw absprechen wollen

2. romans:

romans ЛИТ., МУЗ.

Romanze ж.

czytywać romanse

ab und zu eine Romanze lesen

rodzice [rodʑitse] СУЩ.

rodzice мн. < род. мн. ‑ców>:

rodzice

Eltern мн.

przybrani rodzice

Pflegeeltern мн.

rodzice chrzestni РЕЛИГ.

Paten м. мн.

rodzimy [rodʑimɨ] ПРИЛ. высок.

rodzimy literatura:

rodzimy

einheimisch

rodzimy

heimatlich

rodzimy użytkownik języka

Muttersprachler(in) м. (ж.)

rodzony [rodzonɨ] ПРИЛ.

rodzony siostra, brat:

rodzony

leiblich

zleję cię tak, że cię rodzona matka nie pozna

ich verprügele dich so, dass dich deine eigene Mutter nicht wiedererkennt

kochałem go jak rodzonego syna

ich habe ihn geliebt wie meinen eigenen Sohn

rodzoną matkę by sprzedał

er würde seine eigene Mutter verkaufen

roślina <род. ‑ny, мн. ‑ny> [roɕlina] СУЩ. ж.

roślina

Pflanze ж.

roślina

Gewächs ср.

rośliny cieniolubne

Schattenpflanzen ж. мн.

rośliny owadożerne

Insektivoren ж. мн.

roaming <род. ‑u, мн. отсут. > [roamiŋk] СУЩ. м. ТЕХН.

roaming

Roaming ср.

mieć włączony roaming

Roaming eingeschaltet haben

rodak (-aczka) <род. ‑a, мн. ‑acy> [rodak] СУЩ. м. (ж.)

rodak (-aczka)

Landsmann(-frau) м. (ж.)

rodał <род. ‑u, мн. ‑y> [rodaw] СУЩ. м. РЕЛИГ.

rodał

Pentateuchrolle ж.

rodeo [rodeo] СУЩ. ср. неизм.

rodeo

Rodeo ср.

rodło <род. ‑ła, мн. ‑ła> [rodwo] СУЩ. ср. высок. (godło Związku Polaków w Niemczech)

rodło

Rodlo ср.

rodzic <род. ‑a, мн. ‑e> [rodʑits] СУЩ. м. разг. (jedno z rodziców)

rodzic

Elternteil м.

mieć zgodę rodziców na ślub

die Zustimmung [o. das Einverständnis] der Eltern für die Heirat haben

rodnia <род. ‑ni, мн. ‑ie> [rodɲa] СУЩ. ж. БОТАН.

rodnia

Archegonium ср.

rodnik <род. ‑a, мн. ‑i> [rodɲik] СУЩ. м. ХИМ.

rodnik

Radikal ср.

wolne rodniki

freie Radikale ntpl

rodowy [rodovɨ] ПРИЛ.

rodowy

Familien-

herbarz rodowy

Familienwappenbuch ср.

rodzaj <род. ‑u, мн. ‑e> [rodzaj] СУЩ. м.

1. rodzaj (typ):

rodzaj

Art ж.

rodzaj

Sorte ж.

coś w tym rodzaju

etw Derartiges ср. [o. von dieser Art]

jedyny w swoim rodzaju

der Einzigartige м. [o. Einzige м. seiner Art]

rodzaj kosztów EKON

Kostenart ж.

rodzaj pisma

Schriftart ж.

rodzaj użytkowania

Nutzungsart ж.

tego rodzaju

derartig

tego rodzaju

dieser Art

2. rodzaj БИОЛ.:

rodzaj

Gattung ж.

rodzaj ludzki

menschliche Gattung

3. rodzaj ЛИНГВ.:

rodzaj

Genus ср.

rodzaj

grammatisches Geschlecht ср.

4. rodzaj ЛИТ.:

rodzaj literacki

literarische Gattung ж.

I . rodzić <‑dzi; прош. вр. rodź> [rodʑitɕ] ГЛ. перех.

1. rodzić < св. u‑> <[lub na‑]>:

rodzić (dawać życie) (kobieta, samica)

gebären

rodzić (dawać życie) (kobieta, samica)

zur Welt bringen

2. rodzić < св. z‑> перенос. (dawać początek):

rodzić tęsknotę, ból

hervorrufen

rodzić tęsknotę, ból

erzeugen

3. rodzić < св. u‑>:

rodzić (wydawać plony) (gleba, drzewo)

tragen

II . rodzić <‑dzi; прош. вр. rodź> [rodʑitɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. rodzić < св. u‑> <[lub na‑]> (przychodzić na świat):

rodzić

geboren werden

rodzić

zur Welt kommen

ktoś nie rodzi się na kamieniu

solch einen Menschen kannst du lange suchen

bodaj się tacy na kamieniu rodzili высок.

solche Menschen braucht die Welt ж.

człowiek raz się rodzi i raz umiera посл.

der Mensch м. hat nur ein Leben

głupich nie sieją, sami się rodzą посл.

die Dummen м. мн. sterben nicht aus

3. rodzić < св. z‑> перенос.:

rodzić (powstawać) (gniew, niechęć)

entstehen

rodzić (powstawać) (gniew, niechęć)

wachsen

coś rodzi się w bólach

etw kostet sehr viel Zeit und Mühe

dżins <род. ‑u, мн. отсут. > [dʒiw̃s] СУЩ. м. (materiał)

dżins

Jeansstoff м.

prodiż <род. ‑a [lub ‑u], род. мн. ‑y [lub ‑ów]> [prodiʃ] СУЩ. м.

prodiż КУЛИН., ТЕХН.

Backhaube ж.

prodiż КУЛИН., ТЕХН.

Backwunder ср.