Переводы „datownik“ в словаре польско » немецкий

datownik <род. ‑a, мн. ‑i> [datovɲik] СУЩ. м.

1. datownik письм. (rodzaj pieczątki):

datownik

Datumsstempel м.

2. datownik ТЕХН. (mechanizm pokazujący datę):

datownik

Datumsanzeige ж.

aparat fotograficzny z datownikiem

Fotoapparat м. mit Datumsanzeiger

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

W 1857 wprowadzono znaczki pocztowe, a w 1867 datowniki.

pl.wikipedia.org

Emisji towarzyszyła koperta pierwszego dnia obiegu oraz datownik okolicznościowy.

pl.wikipedia.org

Można było także wklejać bilety (np. do muzeum, do parku), bilety parkingowe, a także np. odciski datownika pocztowego (np. kasujące wklejony do książeczki znaczek pocztowy).

pl.wikipedia.org

W ramach tych prac opracował m.in. niezawodny datownik pełnoautomatyczny, dużo lepszy od dostępnych wówczas datowników półautomatycznych.

pl.wikipedia.org

Kolekcjonowanie znaczków – hobby polegające na zbieraniu znaczków pocztowych i obiektów związanych z filatelistyką, takich jak datowniki okolicznościowe, całostki i całości pocztowe.

pl.wikipedia.org

Jako kasowników używano okrągłych datowników oraz stempli okolicznościowych i stempla polecenia.

pl.wikipedia.org

Zazwyczaj zawiera kasownik (beznapisowy, numerowy, literowy itp.) i miejscownik lub datownik pocztowy.

pl.wikipedia.org

Datownik to także, oprócz samego stempla, jego odcisk na papierze.

pl.wikipedia.org

Elektryczny datownik pełnoautomatyczny jego autorstwa składał się jedynie z czterech elementów, a w swojej pracy uwzględniał również rok przestępny.

pl.wikipedia.org

Do kasowania znaczków stosowano pojedyncze i podwójne datowniki oraz różne stemple okolicznościowe.

pl.wikipedia.org