В Вашем браузере деактивирован Javascript. Активировав его, Вы сможете пользоваться LexiTrainer, а также другими функциями.

польско » немецкий

Переводы „powołani“ в словаре польско » немецкий

(Перейти к немецко » польский)

Показать список всех ответов

powołanie: имя существительное
powoli: наречие
powolny: прилагательное и наречие
spowolnić
powodzianin: имя существительное
powojnie: имя существительное
powojnik: имя существительное
powołać
opolanin: имя существительное
powodzenie: имя существительное
powonienie: имя существительное
powozownia: имя существительное
powikłanie: имя существительное
powolność: имя существительное
powojenny: прилагательное и наречие
odwołanie: имя существительное
zawołanie: имя существительное

Вы видите похожие результаты powołanie , powolny , powoli , spowolnić , powodzianin , opolanin , powołać , powojnik , powojnie , powikłanie , powozownia , powonienie , powodzenie , zawołanie , odwołanie , powojenny и powolność

powołanie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [povowaɲe] СУЩ. ср.

1. powołanie мн. отсут. (wyznaczenie: ministra, rządu):

powołanie

Berufung ж.

powołanie

Ernennung ж.

2. powołanie (zamiłowanie):

powołanie

Berufung ж.

powołanie do czegoś

Berufung zu etw

lekarz z powołania

Arzt м. aus Berufung

3. powołanie ВОЕН.:

powołanie do wojska

Einberufung ж. zum Militär[dienst]

powoli [povoli] НАРЕЧ.

powoli

langsam

powoli

gemächlich

Выражения:

śpiesz się powoli посл.

Eile mit Weile посл.

powolny [povolnɨ] ПРИЛ.

powolny ruch

langsam

powolny ruch

gemächlich

powolny myślenie

langsam

powolny człowiek

langsam

powolny człowiek

träge

spowolnić

spowolnić св. od spowalniać

Смотри также spowalniać

spowalniać <‑ia; прош. вр. ‑aj; св. spowolnić> [spovalɲatɕ] ГЛ. перех.

spowalniać

verlangsamen

spowalniać

bremsen

spowalniać

drosseln

spowalniać rytm serca

die Herz[schlag]frequenz herabsetzen

powodzianin (-anka) <род. ‑a, мн. ‑anie, род. мн. ‑an> [povodʑaɲin] СУЩ. м. (ж.)

powodzianin (-anka)

Hochwassergeschädigte(r) mf

powodzianin (-anka)

von einer Überschwemmung Betroffene(r) mf [o. Geschädigte(r) mf ]

pomoc dla powodzian

Flutopferhilfe ж.

powojnie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [povojɲe] СУЩ. ср. высок.

powojnie

Nachkriegszeit ж.

pisarze powojnia

Nachkriegsschriftsteller м. мн.

powojnik <род. ‑a, мн. ‑i> [povojɲik] СУЩ. м. БОТАН.

powojnik

Waldrebe ж.

powojnik

Klematis ж.

powołać [povowatɕ]

powołać св. od powoływać

Смотри также powoływać

I . powoływać <‑łuje; св. powołać> [povowɨvatɕ] ГЛ. перех.

II . powoływać <‑łuje; св. powołać> [povowɨvatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. powoływać (opierać się na):

powoływać się na czyjąś wypowiedź

sich вин. auf вин. jds Aussage berufen

powoływać się na czyjąś wypowiedź

auf вин. jds Aussage Bezug nehmen

możesz się na mnie powołać

du kannst dich auf mich berufen

2. powoływać (rościć sobie):

powoływać się na prawo/przywilej

sich вин. auf ein Recht/Vorrecht berufen [o. stützen]

opolanin (-anka) <род. ‑a, мн. ‑ie> [opolaɲin] СУЩ. м. (ж.)

opolanin (-anka)

Oppelner(in) м. (ж.)

powodzenie <род. ‑ia, мн. отсут. > [povodzeɲe] СУЩ. ср.

1. powodzenie (pomyślny obrót spraw, sukces):

powodzenie

Erfolg м.

2. powodzenie (szczęście):

powodzenie

Glück ср.

powodzenia!

viel Glück [o. Erfolg] !

z powodzeniem (pomyślnie)

erfolgreich

z powodzeniem (pomyślnie)

mit Erfolg

z powodzeniem (śmiało)

ruhig

z powodzeniem (śmiało)

getrost

bez powodzenia

erfolglos

bez powodzenia

glücklos

3. powodzenie (popularność):

powodzenie

Beliebtheit ж.

powodzenie

Zulauf м.

mieć powodzenie u [lub wśród] koneserów

sich вин. unter Kennern großer Beliebtheit erfreuen

powonienie <род. ‑ia, мн. отсут. > [povoɲeɲe] СУЩ. ср.

powonienie

Geruchssinn м.

powonienie

Geruchsvermögen ср.

mieć czułe powonienie

einen feinen Geruchssinn haben

powozownia <род. ‑ni, мн. ‑ie> [povozovɲa] СУЩ. ж.

powozownia

Kutschstall м.

powozownia

Wagenschuppen м.

powikłanie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [povikwaɲe] СУЩ. ср. обыч. мн.

1. powikłanie (trudna sytuacja):

powikłanie

Verwick[e]lung ж.

powikłanie

Komplikation ж.

2. powikłanie МЕД.:

powikłanie

Komplikationen ж. мн.

powikłania pogrypowe/pooperacyjne

Komplikationen nach einem grippalen Infekt/nach einer Operation

powolność <род. ‑ści, мн. отсут. > [povolnoɕtɕ] СУЩ. ж. высок.

powolność (ruchów)

Langsamkeit ж.

powolność (ruchów)

Gemächlichkeit ж.

powolność (myślenia)

Langsamkeit ж.

powojenny [povojennɨ] ПРИЛ.

powojenny

Nachkriegs-

lata powojenne

Nachkriegsjahre ntpl

odwołanie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [odvowaɲe] СУЩ. ср.

1. odwołanie мн. отсут.:

odwołanie

Absage ж.

od czegoś nie ma odwołania

etw ist unumgänglich [o. zwingend]

2. odwołanie (dymisja: urzędnika, ambasadora):

odwołanie

Abberufung ж.

odwołanie

Demission ж. высок.

odwołanie członków rady nadzorczej/sędziów przysięgłych

Abberufung von Aufsichtsratmitgliedern/Geschworenen

odwołanie tymczasowe

vorläufige Abberufung

odwołanie z funkcji [lub ze stanowiska]

Amtsenthebung ж.

3. odwołanie:

odwołanie (unieważnienie: zarządzenia)

Widerruf м.

odwołanie (alarmu)

Entwarnung ж.

[aż] do odwołania

[bis] auf Widerruf

4. odwołanie мн. отсут. ЮРИД.:

odwołanie

Berufung ж.

odwołanie

Revokation ж.

odwołanie wzajemne

Gegenberufung ж.

zawołanie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [zavowaɲe] СУЩ. ср.

zawołanie

Rufen ср.

zawołanie

[An]ruf м.

Выражения:

być na czyjeś [każde] zawołanie

[jederzeit] zu jds Verfügung stehen

być na czyjeś [każde] zawołanie

jdm zu Diensten stehen

mieć kogoś na [każde] zawołanie

jdn [jederzeit] zur Verfügung [o. zu seinen Diensten] haben

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

W następnej kolejności do spadku zostają powołani dziadkowie spadkodawcy. pl.wikipedia.org

Podział spadku komplikuje się w sytuacji, gdy do dziedziczenia powołani zostają zstępni rodzeństwa. pl.wikipedia.org

W 43 r. p.n.e. powołani zostali oficjalnie na 5 lat jako triumwirowie. pl.wikipedia.org

Przedskoczkami byli także zawodnicy, którzy byli uczestnikami mistrzostw świata, ale nie zostali powołani lub nie zakwalifikowali się do konkursu. pl.wikipedia.org

Niekiedy na liście znajdują się również nowo powołani parowie dożywotni, choć mogą oni być kreowani również poza listą. pl.wikipedia.org

W sytuacji, gdy spadkodawca nie pozostawił zstępnych (dzieci naturalnych i przysposobionych), do spadku zostają powołani jego małżonek oraz jego rodzice. pl.wikipedia.org

Powołani przez rząd zajmują się kontrolą przestrzegania prawa w określonych sferach życia publicznego. pl.wikipedia.org

Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?

Пришлите нам новую статью.

Поиск в словаре

польский

Переводы „powołani“ в словаре польско » немецкий

powołanie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [povowaɲe] СУЩ. ср.

1. powołanie мн. отсут. (wyznaczenie: ministra, rządu):

2. powołanie (zamiłowanie):

3. powołanie ВОЕН.:

powoli [povoli] НАРЕЧ.

Выражения:

powolny [povolnɨ] ПРИЛ.

spowolnić

spowolnić св. od spowalniać

Смотри также spowalniać

spowalniać <‑ia; прош. вр. ‑aj; св. spowolnić> [spovalɲatɕ] ГЛ. перех.

powodzianin (-anka) <род. ‑a, мн. ‑anie, род. мн. ‑an> [povodʑaɲin] СУЩ. м. (ж.)

powojnie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [povojɲe] СУЩ. ср. высок.

powojnik <род. ‑a, мн. ‑i> [povojɲik] СУЩ. м. БОТАН.

powołać [povowatɕ]

powołać св. od powoływać

Смотри также powoływać

I . powoływać <‑łuje; св. powołać> [povowɨvatɕ] ГЛ. перех.

1. powoływać (wyznaczać):

2. powoływać (wzywać):

Выражения:

II . powoływać <‑łuje; св. powołać> [povowɨvatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. powoływać (opierać się na):

2. powoływać (rościć sobie):

opolanin (-anka) <род. ‑a, мн. ‑ie> [opolaɲin] СУЩ. м. (ж.)

powodzenie <род. ‑ia, мн. отсут. > [povodzeɲe] СУЩ. ср.

1. powodzenie (pomyślny obrót spraw, sukces):

2. powodzenie (szczęście):

3. powodzenie (popularność):

powonienie <род. ‑ia, мн. отсут. > [povoɲeɲe] СУЩ. ср.

powozownia <род. ‑ni, мн. ‑ie> [povozovɲa] СУЩ. ж.

powikłanie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [povikwaɲe] СУЩ. ср. обыч. мн.

1. powikłanie (trudna sytuacja):

2. powikłanie МЕД.:

powolność <род. ‑ści, мн. отсут. > [povolnoɕtɕ] СУЩ. ж. высок.

powojenny [povojennɨ] ПРИЛ.

odwołanie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [odvowaɲe] СУЩ. ср.

1. odwołanie мн. отсут.:

2. odwołanie (dymisja: urzędnika, ambasadora):

3. odwołanie:

4. odwołanie мн. отсут. ЮРИД.:

zawołanie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [zavowaɲe] СУЩ. ср.

Выражения:

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

Поиск в словаре

Другие источники

Отзыв

Словарный тренажёр

Synonyms

Моя история поиска