Переводы „uderzanie“ в словаре польско » немецкий

(Перейти к немецко » польский)

uderzenie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [udeʒeɲe] СУЩ. ср.

1. uderzenie (cios):

uderzenie czymś

Schlag м. [o. Stoß м. ] mit etw

2. uderzenie (dźwięk: dzwonu, zegara):

uderzenie

Schlag м.

uderzenie krwi do głowy

Schlaganfall м.

uderzenie krwi do głowy

[Ge]hirnschlag м.

uderzenie serca/tętna

Herz-/Pulsschlag м.

3. uderzenie МУЗ.:

uderzenie

Anschlag м.

4. uderzenie:

uderzenie ВОЕН., СПОРТ

Angriff м.

uderzenie ВОЕН., СПОРТ

Vorstoß м.

mocne uderzenie

starker Vorstoß

podejrzanie [podejʒaɲe] НАРЕЧ.

podejrzanie

suspekt высок.

podejrzanie

verdächtig

podejrzanie wyglądać

verdächtig aussehen

I . uderzać <‑rza; прош. вр. ‑aj; св. uderzyć> [udeʒatɕ] ГЛ. перех.

uderzać (zadawać cios):

uderzyć kogoś

jdm einen Schlag [o. Stoß] versetzen

uderzać kogoś w coś

jdn [in etw вин. ] stoßen

chopiec uderzył dziewczynkę w kolano

der Junge м. hat das Mädchen ans Knie getreten

uderzyć [pięścią] w stół

[mit der Faust] auf den Tisch schlagen

Выражения:

kto chce psa uderzyć, ten kij zawsze znajdzie посл.

will man den Hund prügeln, findet sich immer ein Stock м. посл.

uderzyć na alarm

Alarm schlagen

uderz w stół, a nożyce się odezwą посл.

getroffene Hunde м. мн. bellen посл.

II . uderzać <‑rza; прош. вр. ‑aj; св. uderzyć> [udeʒatɕ] ГЛ. неперех.

1. uderzać (tłuc):

uderzać w coś czymś

etw вин. mit etw einschlagen

uderzać młotkiem w ścianę

an die Wand hämmern

2. uderzać (spadać):

grad uderzał w szybę

der Hagel м. schlug gegen die Scheibe

uderzać na kogoś/coś

auf jdn/etw prallen [o. niederprasseln]

sukces uderzył mu do głowy

der Erfolg м. ist ihm zu Kopf gestiegen

3. uderzać:

uderzać (występować nagle) (lawa, źródło)

hochschießen

uderzać (występować nagle) (lawa, źródło)

aufschießen

4. uderzać:

uderzać (nacierać) (armia)

angreifen

uderzać (nacierać) (armia)

vorstoßen

III . uderzać <‑rza; прош. вр. ‑aj; св. uderzyć> [udeʒatɕ] ГЛ. безл. (zwracać uwagę)

uderzyło mnie, że...

es fiel mir auf, dass ...

IV . uderzać <‑rza; прош. вр. ‑aj; св. uderzyć> [udeʒatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. uderzać (potrącać przypadkowo):

uderzać się o coś

sich вин. an etw дат. [o. gegen etw] stoßen

uderzyłem się o kant stołu

ich habe mich an der Tischkante gestoßen

2. uderzać (dotykać celowo):

uderzać się w czoło

sich вин. an die Stirn tippen [o. greifen]

3. uderzać (zderzać się):

uderzać

zusammenstoßen

pełzanie <род. ‑ia, мн. отсут. > [pewzaɲe] СУЩ. ср.

pełzanie

Kriechen ср.

mieszanie <род. ‑ia> СУЩ. ср.

mieszanie

Mischen ср.

mieszanie

Mischung ж.

mieszanie ryzyk EKON

Risikomischung ж.

uderzeniowo [udeʒeɲovo] НАРЕЧ. МЕД.

uderzeniowo (w dużej dawce)

in großen Dosen

podać lekarstwo uderzeniowo

Arznei in großen Dosen verabreichen

uderzeniowy [udeʒeɲovɨ] ПРИЛ.

1. uderzeniowy МЕД.:

dawka uderzeniowa

sehr hohe Dosis ж.

2. uderzeniowy ФИЗ.:

fala uderzeniowa

Stoßwelle ж.

3. uderzeniowy ВОЕН.:

grupa uderzeniowa

Stoßtrupp м.

przegrzanie <род. ‑ia, мн. отсут. > [pʃegʒaɲe] СУЩ. ср.

1. przegrzanie:

przegrzanie

Überhitzung ж.

przegrzanie silnika

die Überhitzung des Motors

2. przegrzanie МЕД.:

przegrzanie

Überhitzung м.

przegrzanie

Hyperthermie ж.

przegrzanie organizmu

die Überhitzung des Organismus

odtwarzanie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [ottfaʒaɲe] СУЩ. ср.

1. odtwarzanie (tworzenie na nowo):

odtwarzanie

Wiederherstellung ж.

2. odtwarzanie БИОЛ.:

odtwarzanie

Regeneration ж.

3. odtwarzanie (rekonstrukcja):

odtwarzanie

Rekonstruktion ж.

4. odtwarzanie (dźwięku, obrazu):

odtwarzanie РАДИО, ТВ

Wiedergabe ж.

cyfrowa jakość odtwarzania

digitale Wiedergabequalität ж.

uderzająco [udeʒajontso] НАРЕЧ. высок.

uderzająco podobny:

uderzająco

auffallend

uderzająco

verblüffend

uderzający [udeʒajontsɨ] ПРИЛ. высок.

uderzający podobieństwo:

uderzający

auffallend

uderzający

verblüffend