Переводы „zarzutowe“ в словаре польско » немецкий

(Перейти к немецко » польский)

narzutowy [naʒutovɨ] ПРИЛ.

głaz narzutowy

Findling м.

zrzutowy [zʒutovɨ] ПРИЛ.

1. zrzutowy ВОЕН.:

zrzutowy

Abwurf-

2. zrzutowy ТЕХН.:

zrzutowy

Entlassungs-

kanał zrzutowy

Entlassungsgerinne ср.

zarzutka <род. ‑ki, мн. ‑ki> [zaʒutka] СУЩ. ж. КУЛИН.

zarzutka

Soßenbinder м.

wrzutowy [vʒutovɨ] ПРИЛ. ТЕХН.

wrzutowy

Einwurfs-

odrzutowy [odʒutovɨ] ПРИЛ. ФИЗ.

odrzutowy

Düsen-

silnik odrzutowy

Düsenantrieb м.

samolot odrzutowy АВИА.

Düsenflugzeug ср.

samolot odrzutowy АВИА.

Düsenmaschine ж.

zarzut <род. ‑u, мн. ‑y> [zaʒut] СУЩ. м.

1. zarzut (pretensja):

zarzut

Vorwurf м.

robić [lub czynić] komuś zarzuty

jdm Vorwürfe machen

bez zarzutu

einwandfrei

bez zarzutu

tadellos

odpierać zarzuty

Vorwürfe zurückweisen

przedstawić komuś zarzuty

jdm etwas vorwerfen

2. zarzut ЮРИД.:

zarzut

Einrede ж.

zarzut

Einwendung ж.

zarzut

Gegenvorstellung ж.

zarzut

Rüge ж.

zarzut

Vorwurf м.

zarzut prawny

Rechtseinwendung ж.

oddalić zarzut

die Einwendung zurückweisen

pod zarzutem morderstwa

unter Mordverdacht

zarzut wzajemny

Gegenrüge ж.

zarzut niewyjaśnienia okoliczności sprawy

Aufklärungsrüge ж.

bez zarzutu

rügelos

przerzutowy [pʃeʒutovɨ] ПРИЛ.

1. przerzutowy разг.:

przerzutowy

Schmuggel-

punkt przerzutowy przemycanych towarów

Umschlagplatz м. für Schmuggelwaren

2. przerzutowy МЕД.:

przerzutowy

metastatisch

przerzutowy rak piersi

metastatischer Brustkrebs м.

3. przerzutowy СПОРТ:

styl przerzutowy

Parallelwälzer м.

styl przerzutowy

Tauchwälzer м.

odrzutowiec <род. ‑wca, мн. ‑wcy> [odʒutovjets] СУЩ. м. АВИА.

odrzutowiec

Düsenflugzeug ср.

przerzutowo [pʃeʒutovo] НАРЕЧ. МЕД.

przerzutowo

metastatisch

I . zarzucać <‑ca; прош. вр. ‑aj; св. zarzucić> [zaʒutsatɕ] ГЛ. перех.

1. zarzucać (rzucając, osadzać):

zarzucać

überwerfen

zarzucać

überhängen

zarzucić worek na ramię

den Sack über die Schulter werfen

2. zarzucać (ubierać się w coś):

zarzucać

umhängen

zarzucać

überwerfen

zarzucać płaszcz na ramiona

den Mantel über die Schultern werfen

3. zarzucać (wypełniać czymś):

zarzucać

überhäufen

zarzucać

bedecken

zarzucać coś papierami/kwiatami

etw mit Papier/Blumen bedecken

4. zarzucać (porzucać):

zarzucać palenie

aufgeben

5. zarzucać (oskarżać):

zarzucać komuś coś

jdm etw vorwerfen [o. zum Vorwurf machen]

nic mu nie można zarzucić

man kann ihm keinen Vorwurf machen [o. nichts vorwerfen]

6. zarzucać (rzucać coś na odległość):

zarzucić wędkę

die Angel auswerfen

7. zarzucać (rzucając, umieszczać gdzieś):

zarzucić komuś ręce na szyję

jdm um den Hals fallen

II . zarzucać <‑ca; прош. вр. ‑aj; св. zarzucić> [zaʒutsatɕ] ГЛ. неперех.

zarzucać (ześlizgnąć się) (pojazd)

schleudern

zarzucać (ześlizgnąć się) (pojazd)

ins Schleudern geraten

zarzucić [zaʒutɕitɕ]

zarzucić св. od zarzucać

Смотри также zarzucać

I . zarzucać <‑ca; прош. вр. ‑aj; св. zarzucić> [zaʒutsatɕ] ГЛ. перех.

1. zarzucać (rzucając, osadzać):

zarzucać

überwerfen

zarzucać

überhängen

zarzucić worek na ramię

den Sack über die Schulter werfen

2. zarzucać (ubierać się w coś):

zarzucać

umhängen

zarzucać

überwerfen

zarzucać płaszcz na ramiona

den Mantel über die Schultern werfen

3. zarzucać (wypełniać czymś):

zarzucać

überhäufen

zarzucać

bedecken

zarzucać coś papierami/kwiatami

etw mit Papier/Blumen bedecken

4. zarzucać (porzucać):

zarzucać palenie

aufgeben

5. zarzucać (oskarżać):

zarzucać komuś coś

jdm etw vorwerfen [o. zum Vorwurf machen]

nic mu nie można zarzucić

man kann ihm keinen Vorwurf machen [o. nichts vorwerfen]

6. zarzucać (rzucać coś na odległość):

zarzucić wędkę

die Angel auswerfen

7. zarzucać (rzucając, umieszczać gdzieś):

zarzucić komuś ręce na szyję

jdm um den Hals fallen

II . zarzucać <‑ca; прош. вр. ‑aj; св. zarzucić> [zaʒutsatɕ] ГЛ. неперех.

zarzucać (ześlizgnąć się) (pojazd)

schleudern

zarzucać (ześlizgnąć się) (pojazd)

ins Schleudern geraten

zarzuela <род. ‑li, мн. ‑le> [zarzuela] СУЩ. ж.

zarzuela МУЗ., ТЕАТР.

Zarzuela ж.

zarzecze <род. ‑cza, мн. ‑cza> [zaʒetʃe] СУЩ. ср. ГЕО.

zarzecze

Gebiet ср. jenseits des Flusses

zarzewie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [zaʒevje] СУЩ. ср. обыч. lp высок.

zarzewie

Glut ж.

zarzewie

Fackel ж. посл.

zarzewie konfliktu

Konfliktherd м.

rzutować <‑tuje; прош. вр. ‑tuj> [ʒutovatɕ] ГЛ. неперех.

rzutować

sich вин. auswirken

to rzutuje ujemnie na ocenę całości

das wirkt sich negativ bei der Beurteilung des Ganzen aus