

miss·lin·gen <misslingt, misslang, misslungen> [mɪsˈlɪŋən], miß·lin·genСТАР ГЛ. неперех. +sein
Miss·lin·gen, Miß·lin·genСТАР <-s> [mɪslˈɪŋən] СУЩ. ср. kein мн.
ich | misslinge |
---|---|
du | misslingst |
er/sie/es | misslingt |
wir | misslingen |
ihr | misslingt |
sie | misslingen |
ich | misslang |
---|---|
du | misslangst |
er/sie/es | misslang |
wir | misslangen |
ihr | misslangt |
sie | misslangen |
ich | bin | misslungen |
---|---|---|
du | bist | misslungen |
er/sie/es | ist | misslungen |
wir | sind | misslungen |
ihr | seid | misslungen |
sie | sind | misslungen |
ich | war | misslungen |
---|---|---|
du | warst | misslungen |
er/sie/es | war | misslungen |
wir | waren | misslungen |
ihr | wart | misslungen |
sie | waren | misslungen |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.