Beamte(r) [bəˈʔamtə, bəˈʔamtɐ] СУЩ. м. склон. wie прил., Beamtin [bəˈʔamtɪn] <-, -nen> СУЩ. ж.
1. Beamte(r) (Staatsbedienstete[r]):
| ich | beame | 
|---|---|
| du | beamst | 
| er/sie/es | beamt | 
| wir | beamen | 
| ihr | beamt | 
| sie | beamen | 
| ich | beamte | 
|---|---|
| du | beamtest | 
| er/sie/es | beamte | 
| wir | beamten | 
| ihr | beamtet | 
| sie | beamten | 
| ich | habe | gebeamt | 
|---|---|---|
| du | hast | gebeamt | 
| er/sie/es | hat | gebeamt | 
| wir | haben | gebeamt | 
| ihr | habt | gebeamt | 
| sie | haben | gebeamt | 
| ich | hatte | gebeamt | 
|---|---|---|
| du | hattest | gebeamt | 
| er/sie/es | hatte | gebeamt | 
| wir | hatten | gebeamt | 
| ihr | hattet | gebeamt | 
| sie | hatten | gebeamt | 
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.