dopuścić [dopuɕtɕitɕ]
dopuścić св. od dopuszczać
I. dopuszczać <‑cza; св. dopuścić> [dopuʃtʃatɕ] ГЛ. перех.
1. dopuszczać (pozwolić się zbliżyć):
II. dopuszczać <‑cza; св. dopuścić> [dopuʃtʃatɕ] ГЛ. неперех.
III. dopuszczać <‑cza; св. dopuścić> [dopuʃtʃatɕ] ГЛ. возвр. гл. (popełnić)
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
- dopuścić się haniebnego gałgaństwa
- dopuścić się malwersacji
- dopuścić się bestialstwa
- dopuścić się wyłudzenia
- dopuścić się szubrawstwa
- dopuścić się nieprawości
- dopuścić się niewierności
- dopuścić się szkaradzieństwa
- dopuścić się niegodziwości [lub popełnić niegodziwość]
- popełnić przestępstwo, dopuścić się przestępstwa
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
W razie rozszczelnienia cystern zagładzie ulegliby wszyscy mieszkańcy osiedla i przyległych terenów, udało się jednak nie dopuścić do tragedii.
pl.wikipedia.org Wybrani na listę byli albo germanizowani, albo zabijani żeby nie dopuścić do tego aby „niemiecka krew” została użyta przeciwko nazistom.
pl.wikipedia.org Miały one osłonić od północy polskie wojska i przede wszystkim nie dopuścić do przeprawy 3 niemieckiej dywizji piechoty.
pl.wikipedia.org Zdaniem niektórych, miał dopuścić się parodii mszy i ją sprofanować.
pl.wikipedia.org W przypadku gdyby strony chciały dopuścić żądanie odszkodowania przenoszącego wysokość kary umownej konieczne musiałoby być wcześniejsze zastrzeżenie tego w umowie.
pl.wikipedia.org