Переводы „bellābar“ в словаре латинско » немецкий

(Перейти к немецко » латинский)

I . bellātor <Gen. ōris> SUBST m

bellator

Krieger, Kriegsheld

II . bellātor <Gen. ōris> ADJ poet; nachkl.

bellator

kriegerisch, streitbar, Kriegs- [ deus Kriegsgott; equus Streitross ]

bellāria <ōrum> nt (bellus) vor- u. nachkl.

bellaria

Nachtisch, Dessert

belli-ger <gera, gerum> (bellum u. gero) poet

belliger

Krieg führend, kampflustig [ gentes; turmae ]

bellō <bellāre [o. bellor], bellārī> (bellum)

1.

bello

Krieg führen (cum alqo; adversus alqm; inter se)

homines bellandi cupidi

2.

bello

kämpfen [ armis; ense; manu ]

bellor <bellārī>

→ bello

Смотри также bellō

bellō <bellāre [o. bellor], bellārī> (bellum)

1.

bello

Krieg führen (cum alqo; adversus alqm; inter se)

homines bellandi cupidi

2.

bello

kämpfen [ armis; ense; manu ]

I . bellātrīx <Gen. īcis> (bellator) SUBST f

bellatrix

Kriegerin

II . bellātrīx <Gen. īcis> (bellator) ADJ f poet; nachkl.

bellatrix

kriegerisch, streitbar [ Roma; Diva; Thraciae gentes; ira; iracundia ]

belliātulus, belliātus <a, um> (bellus) Plaut.

belliatulus

schön

belligerō <belligerāre> (bellum u. gero)

belligero

Krieg führen; kämpfen (cum alqo; adversus alqm) [ cum Gallis; adversus accolas ]