Переводы „cupitus“ в словаре латинско » немецкий

cupītus

P. P. P. v. cupio

Смотри также cupiō

cupiō <cupere, cupīvī [o. cupiī], cupītum>

1.

cupio

wünschen, begehren, verlangen (m. Akk; Infin; A.C.I.) [ pacem; bellum ]

qui multum habet plus cupit Sen.

cupit te videre

ego me cupio non mendacem putari Cic.

2. (alci od. alcis causā)

cupio

jmdm. zugetan, gewogen sein

favere et cupere Helvetiis

eius causā cupio

3. poet

cupio

(liebend) begehren [ puellam ]