genannt [gəˈnant]
genannt part прош. вр. von nennen
I. nennen <nennt, nannte, genannt> [ˈnɛnən] VERB перех.
1. nennen (bezeichnen):
2. nennen (als etw ansehen):
I. nennen <nennt, nannte, genannt> [ˈnɛnən] VERB перех.
1. nennen (bezeichnen):
2. nennen (als etw ansehen):
| ich | nenne | 
|---|---|
| du | nennst | 
| er/sie/es | nennt | 
| wir | nennen | 
| ihr | nennt | 
| sie | nennen | 
| ich | nannte | 
|---|---|
| du | nanntest | 
| er/sie/es | nannte | 
| wir | nannten | 
| ihr | nanntet | 
| sie | nannten | 
| ich | habe | genannt | 
|---|---|---|
| du | hast | genannt | 
| er/sie/es | hat | genannt | 
| wir | haben | genannt | 
| ihr | habt | genannt | 
| sie | haben | genannt | 
| ich | hatte | genannt | 
|---|---|---|
| du | hattest | genannt | 
| er/sie/es | hatte | genannt | 
| wir | hatten | genannt | 
| ihr | hattet | genannt | 
| sie | hatten | genannt | 
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.