Rede <-, -n> СУЩ. f
II. reden ГЛ. intr +haben
1. reden:
drein reden +haben ГЛ. intr ugs
drein reden → dareinreden
dareinreden +haben ГЛ. intr obs
| ich | rede |
|---|---|
| du | redest |
| er/sie/es | redet |
| wir | reden |
| ihr | redet |
| sie | reden |
| ich | redete |
|---|---|
| du | redetest |
| er/sie/es | redete |
| wir | redeten |
| ihr | redetet |
| sie | redeten |
| ich | habe | geredet |
|---|---|---|
| du | hast | geredet |
| er/sie/es | hat | geredet |
| wir | haben | geredet |
| ihr | habt | geredet |
| sie | haben | geredet |
| ich | hatte | geredet |
|---|---|---|
| du | hattest | geredet |
| er/sie/es | hatte | geredet |
| wir | hatten | geredet |
| ihr | hattet | geredet |
| sie | hatten | geredet |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.