I. ergrịffen [ɛɐ̯ˈgrɪfən] ГЛ. перех.
ergriffen pp von ergreifen
ergre̱i̱fen* ГЛ. перех. irr
1. ergreifen:
3. ergreifen (in die Wege leiten):
4. ergreifen:
ergre̱i̱fen* ГЛ. перех. irr
1. ergreifen:
3. ergreifen (in die Wege leiten):
4. ergreifen:
| ich | ergreife |
|---|---|
| du | ergreifst |
| er/sie/es | ergreift |
| wir | ergreifen |
| ihr | ergreift |
| sie | ergreifen |
| ich | ergriff |
|---|---|
| du | ergriffst |
| er/sie/es | ergriff |
| wir | ergriffen |
| ihr | ergrifft |
| sie | ergriffen |
| ich | habe | ergriffen |
|---|---|---|
| du | hast | ergriffen |
| er/sie/es | hat | ergriffen |
| wir | haben | ergriffen |
| ihr | habt | ergriffen |
| sie | haben | ergriffen |
| ich | hatte | ergriffen |
|---|---|---|
| du | hattest | ergriffen |
| er/sie/es | hatte | ergriffen |
| wir | hatten | ergriffen |
| ihr | hattet | ergriffen |
| sie | hatten | ergriffen |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.