mịt|ziehen ГЛ. неперех. irr
1. mitziehen +sein (in einem Umzug):
| ich | ziehe | mit |
|---|---|---|
| du | ziehst | mit |
| er/sie/es | zieht | mit |
| wir | ziehen | mit |
| ihr | zieht | mit |
| sie | ziehen | mit |
| ich | zog | mit |
|---|---|---|
| du | zogst | mit |
| er/sie/es | zog | mit |
| wir | zogen | mit |
| ihr | zogt | mit |
| sie | zogen | mit |
| ich | bin | mitgezogen |
|---|---|---|
| du | bist | mitgezogen |
| er/sie/es | ist | mitgezogen |
| wir | sind | mitgezogen |
| ihr | seid | mitgezogen |
| sie | sind | mitgezogen |
| ich | war | mitgezogen |
|---|---|---|
| du | warst | mitgezogen |
| er/sie/es | war | mitgezogen |
| wir | waren | mitgezogen |
| ihr | wart | mitgezogen |
| sie | waren | mitgezogen |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.