wimmeln ГЛ. неперех.
1. wimmeln безл. +haben:
2. wimmeln +sein (sich bewegen):
3. wimmeln разг. (voll sein von):
| ich | wimmle / wimmele |
|---|---|
| du | wimmelst |
| er/sie/es | wimmelt |
| wir | wimmeln |
| ihr | wimmelt |
| sie | wimmeln |
| ich | wimmelte |
|---|---|
| du | wimmeltest |
| er/sie/es | wimmelte |
| wir | wimmelten |
| ihr | wimmeltet |
| sie | wimmelten |
| ich | habe | gewimmelt |
|---|---|---|
| du | hast | gewimmelt |
| er/sie/es | hat | gewimmelt |
| wir | haben | gewimmelt |
| ihr | habt | gewimmelt |
| sie | haben | gewimmelt |
| ich | hatte | gewimmelt |
|---|---|---|
| du | hattest | gewimmelt |
| er/sie/es | hatte | gewimmelt |
| wir | hatten | gewimmelt |
| ihr | hattet | gewimmelt |
| sie | hatten | gewimmelt |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.