święta [ɕfjenta] СУЩ. ж.
święta → święty
święty2 (-ta) <род. ‑tego, мн. ‑ęci> [ɕfjentɨ] СУЩ. м. (ж.) субстант. прилаг.
święty (osoba kanonizowana):
święty1 [ɕfjentɨ] ПРИЛ.
1. święty РЕЛИГ. (ogłoszony przez Kościół za godny kultu):
2. święty t. РЕЛИГ. (uświęcony przez religię):
3. święty (określenie Boga):
4. święty разг. (związany z kultem religijnym):
6. święty (nienaruszalny):
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.