Переводы „Enunziation“ в словаре польско » немецкий

(Перейти к немецко » польский)

denuncjator <род. ‑a, мн. ‑orzy> [denuntsjator] СУЩ. м. высок.

denuncjator

Denunziant(in) м. (ж.) высок.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Denuncjator w tzw. sprawie omskiej w 1833 roku.

pl.wikipedia.org

Denuncjatorzy wskazali jako wrogów państwa przypadkowe osoby, większość osadzoną z racji przynależności do przedrewolucyjnej arystokracji i posiadania krewnych-emigrantów.

pl.wikipedia.org

Denuncjatorzy odebrali odznaczenia „za usierdje i wiernost”.

pl.wikipedia.org

Wstąpił również do abisyńskiego oddziału partii faszystowskiej, gdzie pełnił funkcję denuncjatora.

pl.wikipedia.org

Zanim jednak przystąpił do realizacji planu, doszło do zdrady (występują sprzeczne informacje na temat tożsamości denuncjatora).

pl.wikipedia.org

Denuncjator składa doniesienie pod przysięgą.

pl.wikipedia.org

Do 1956 r. w czasie uwięzienia ujawniał denuncjatorów i wspierał współwięźniów.

pl.wikipedia.org