польско » немецкий

chłopieć <‑eje; прош. вр. ‑ej> [xwopjetɕ] ГЛ. неперех. высок.

chłopiec <род. ‑pca, мн. ‑pcy> [xwopjets] СУЩ. м.

1. chłopiec (dziecko płci męskiej):

Junge м.

2. chłopiec разг. (młody mężczyzna):

junger Mann м.
Bursche м.
Laufjunge м.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский
Po pewnym czasie chłopiec zaczyna rozrabiać w mieszkaniu.
pl.wikipedia.org
We wsi znajdował się jeden meczet oraz szkoła podstawowa dla chłopców.
pl.wikipedia.org
Chłopcy uliczni biegli za nim krzycząc, skubali go i wyśmiewali.
pl.wikipedia.org
Ofiary wyszukiwał głównie w pobliżu szkół, byli nimi chłopcy w wieku od ośmiu do szesnastu lat.
pl.wikipedia.org
Damis chciał chłopca kupić i postawić nad całym swoim domem.
pl.wikipedia.org
Była to seria przyrządów skierowanych do chłopców i dziewczynek w wieku do 9 lat.
pl.wikipedia.org
Jest utworem często wykonywanym przez chłopców śpiewających dyszkantem.
pl.wikipedia.org
Po blisko 40 latach zajmowania budynku przez pogotowie opiekuńcze dla chłopców, w 1991 nieruchomość zwrócono prawowitym właścicielom.
pl.wikipedia.org
Chłopiec, ponieważ był dzieckiem nieślubnym, nie został wpisany do linii sukcesji monakijskiego tronu.
pl.wikipedia.org
Grupka chłopców, która trudniła się rozwożeniem gazet, stąd nazwa ich drużyny (z ang. newsboy – „gazeciarze”).
pl.wikipedia.org

Хотели бы вы добавить слова, фразы или переводы?

Пришлите нам новую статью.

Интерфейс Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski