dwójka <род. ‑ki, мн. ‑ki> [dvujka] СУЩ. ж.
1. dwójka разг. (cyfra):
- dwójka
- Zwei ж.
2. dwójka разг. ШКОЛА (ocena mierna/dopuszczająca):
3. dwójka разг. УНИВЕР. (ocena niedostateczna):
4. dwójka разг. (para):
5. dwójka разг. (tramwaj, karta):
- dwójka
- Zwei ж.
7. dwójka (kajak, łódź):
- dwójka
- Zweierkajak м.
8. dwójka (pomieszczenie, pokój):
- dwójka
- Zweibettzimmer ср.
- dwójka
- Doppelzimmer ср.
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Dwójka spotyka się na parkiecie i rozpoczyna wspólny taniec.
pl.wikipedia.org W latach około 1725–1765 urodziła 69 żywych dzieci, z czego tylko dwójka zmarła w okresie niemowlęcym.
pl.wikipedia.org Dwójka zyskała nową „twarz” – oryginalne studio spikerskie i zupełnie nowy zespół spikerów – prezenterów.
pl.wikipedia.org Dwójka ostatnich znanych przedstawicieli gatunku na wolności była widziana w czerwcu 2002, dlatego też wrona ogorzała sklasyfikowana jest jako „wymarły na wolności” (stan w październiku 2016).
pl.wikipedia.org W 1985 zdobył brąz mistrzostw świata w dwójce bez sternika.
pl.wikipedia.org