Переводы „dzielnica“ в словаре польско » немецкий

dzielnica <род. ‑cy, мн. ‑ce> [dʑelɲitsa] СУЩ. ж.

1. dzielnica (część miasta):

dzielnica

Stadtviertel ср.

dzielnica

Stadtteil м.

2. dzielnica (prowincja):

dzielnica

Region ж.

dzielnica

Landesteil м.

Примеры со словом dzielnica

dzielnica senioralna

Bezirksfürstentum, das dem Ältesten Piasten unterlag

dzielnica willowa (domków jednorodzinnych)

Stadtviertel ср. mit Einfamilienhäusern

dzielnica slumsów

Slum м.

nie chodźcie tamtędy, bo to niebezpieczna dzielnica

geht nicht dort entlang, denn das ist ein gefährliches Stadtviertel ср.

dzielnica oddalona o 10 km od centrum miasta

10 Kilometer von der Stadt entfernter Stadtteil м.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Steblów jest także jedną z najbardziej uprzemysłowionych lublinieckich dzielnic.

pl.wikipedia.org

Planowano wybudować port, tereny mieszkaniowe, hotele wypoczynkowe, dzielnice handlowe, luksusowe sklepy i zaplecze rekreacyjne, w tym dwa pola golfowe i różne rozrywki.

pl.wikipedia.org

Gęstość zaludnienia w dzielnicy różni się od miejsca pomiaru.

pl.wikipedia.org