kompetentny [kompetentnɨ] ПРИЛ.
1. kompetentny (fachowy):
- kompetentny opinia, specjalista
-
- kompetentny opinia, specjalista
-
2. kompetentny (właściwy):
- kompetentny organ, sąd
-
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
- kompetentny materiałoznawca
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Właściwość miejscowa określa, jaki organ jest kompetentny do rozstrzygnięcia sprawy.
pl.wikipedia.org Opiera się na założeniu, że rodzina jest najbardziej kompetentna by sobie pomóc.
pl.wikipedia.org W ten sposób pokazałby swoją wielkość i zdemaskował niekompetentnych badaczy.
pl.wikipedia.org Według koncepcji sekurytyzacji, następnym logicznych krokiem jest wyznaczenie obiektu odniesienia oraz kompetentnego przywódcy, który wskaże egzystencjalne zagrożenia dla danego obiektu.
pl.wikipedia.org Kan. 812 stanowi, iż „we wszystkich wyższych instytutach nauczyciele przedmiotów teologicznych muszą mieć zlecenie (mandatum) kompetentnej władzy kościelnej”.
pl.wikipedia.org