mowa <род. ‑wy, мн. ‑wy> [mova] СУЩ. ж.
1. mowa мн. отсут. (język):
- mowa
- Sprache ж.
2. mowa мн. отсут. (zdolność mówienia):
3. mowa мн. отсут. (sposób mówienia):
- mowa
- Sprechweise ж.
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
W wielu jednak przypadkach nazwy te nie były właściwie nazwami autobusów, o których mowa.
pl.wikipedia.org Znane są informacje o przypadku naśladowania elementów mowy ludzkiej.
pl.wikipedia.org Superstrat językowy – wymarły język ludności napływowej na danym obszarze lub jego ślady w mowie tubylczej, która zachowała się w dalszym użyciu.
pl.wikipedia.org Pod pruskim zaborem ukończył szkołę ludową - języka polskiego w mowie i w piśmie uczył się w domu rodzinnym z polskiego elementarza i modlitewnika.
pl.wikipedia.org Wiersz kończy się lamentacją, w której jest mowa o opłakiwaniu rycerza przez całą ojczyznę, ale w pierwszej osobie wypowiada się też podmiot liryczny.
pl.wikipedia.org