plomba <род. ‑by, мн. ‑by> [plomba] СУЩ. ж.
1. plomba (zabezpieczenie):
2. plomba (w zębie):
3. plomba разг. → plombowiec
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Jeśli okaże się, że plomby zostały naruszone wcześniej lub też koperta z arkuszami jest naruszona, przewodniczący unieważnia cały egzamin.
pl.wikipedia.org W połowie lat 80. w polskich miastach powstały pierwsze tzw. plomby, czyli budynki wypełniające luki w istniejącej tkance miejskiej.
pl.wikipedia.org Wypełnienie (pot. plomba) – materiał odbudowujący tkanki zęba, utracone na skutek próchnicy lub innych uszkodzeń niepróchnicowego pochodzenia.
pl.wikipedia.org Około roku 2000 plomba zaczęła się wyraźnie osuwać, aż zapadła się ostatecznie latem 2002 roku, odsłaniając otwór o średnicy jednego metra.
pl.wikipedia.org Sowieci stwierdziwszy, że w wagonie znajduje się żywność, zerwali plomby i zaczęli rabować ładunek, wyrzucając go na zewnątrz.
pl.wikipedia.org