Переводы „przygnać“ в словаре польско » немецкий

przygnać [pʃɨgnatɕ]

przygnać св. od przyganiać

Смотри также przyganiać , przyganiać

przyganiać² <‑ia> [pʃɨgaɲatɕ], przyganić [pʃɨgaɲitɕ] ГЛ. неперех.

przyganiać высок. (zarzucać coś komuś):

przyganiać komuś

jdm etw vorwerfen

przyganiać komuś

jdn kritisieren

przyganiać komuś

an jdm etw auszusetzen haben

Выражения:

przyganiał kocioł garnkowi, a sam smoli посл.

ein Esel м. schimpft den anderen Langohr

I . przyganiać¹ <‑ia; св. przygnać [lub przygonić]> [pʃɨgaɲatɕ] ГЛ. перех.

1. przyganiać (przypędzić):

przyganiać

hineintreiben

przygnał krowy do obory

er hat die Kühe in den Kuhstahl hineingetrieben

2. przyganiać перенос. высок. (przyciągnąć):

przyganiać

zu jdm/etw treiben

przygnała ją tęsknota za rodziną

die Sehnsucht ж. nach der Familie hat sie [zurück]kommen lassen

II . przyganiać¹ <‑ia; св. przygnać [lub przygonić]> [pʃɨgaɲatɕ] ГЛ. неперех. разг. (szybko przybiec)

przyganiać

angejagt kommen разг.

przygnała do chorego dziecka

sie kam zum kranken Kind angejagt разг.