sztuka <род. ‑ki, мн. ‑ki> [ʃtuka] СУЩ. ж.
1. sztuka мн. отсут. (twórczość):
3. sztuka (kunszt, umiejętność):
4. sztuka (popis umiejętności):
- sztuka
- Kunststück ср.
6. sztuka (zwój: tkaniny):
- sztuka
- Ballen м.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
- sztuka trzyaktowa
- Dreiakter м.
- sztuka ogrodowa
- Gartenkunst ж.
- sztuka stosowana
- sztuka użytkowa ИСК.
- sztuka zdobnicza
- Ornamentik ж.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Cała sztuka rozgrywa się w obskurnej, słabo oświetlonej kuchni, wywołującej klaustrofobiczne poczucie uwięzienia.
pl.wikipedia.org Kaligrafia (gr. καλλιγραφία od καλὸς 'piękny' i γρᾰ́φειν 'pisać') – sztuka starannego i estetycznego pisania, często również zdobionego artystycznie.
pl.wikipedia.org Do jej głównych zainteresowań należały: estetyka, sztuka współczesna, filozofia kultury i metodologia humanistyki.
pl.wikipedia.org Jednak manierystyczna sztuka paryska tego czasu nie mogła zaoferować mu zbyt wiele; młody artysta przede wszystkim samodzielnie studiował dostępne mu reprodukcje dzieł włoskich mistrzów renesansowych.
pl.wikipedia.org Sztuka ta nie powiodła mu się, ale Hiszpan nie zamierzał czekać na ostatnie metry.
pl.wikipedia.org