WYRWAĆ - Перевод польский на немецкий

wyrwać [vɨrvatɕ]

wyrwać св. od wyrywać

I. wyrywać <‑wa; св. wyrwać> [vɨrɨvatɕ] ГЛ. перех.

1. wyrywać (wyszarpywać):

wyrywać

[her]ausreißen

wyrywać

fortreißen

wyrywać komuś coś

jdm etw entreißen

wyrywać komuś coś z ręki

jdm etw aus der Hand reißen

wyrywać drzewo z korzeniami

einen Baum entwurzeln [o. mit den Wurzeln ausreißen]

wyrywać [sobie] włosy z głowy

sich дат. die Haare raufen перенос.

wyrywać sobie coś z rąk

sich дат. etw вин. aus der Hand reißen

wyrwać coś z korzeniami

etw вин. bei der Wurzel packen перенос.

wyrwać coś z korzeniami

etw вин. mit Stumpf und Stiel ausrotten перенос.

2. wyrywać (usuwać):

wyrywać komuś ząb

jdm einen Zahn ziehen

3. wyrywać перенос. (powodować zmianę stanu):

wyrywać kogoś z odrętwienia/rozmyślań/ze snu

jdn aus der Erstarrung/den Gedanken/einem Traum [heraus]reißen перенос.

4. wyrywać разг. (nagle pytać):

wyrywać ucznia do odpowiedzi

den Schüler aufrufen

II. wyrywać <‑wa; св. wyrwać> [vɨrɨvatɕ] ГЛ. неперех. разг. (wybiegać)

wyrywać

losstürzen разг.

wyrywać do przodu

vorpreschen

III. wyrywać <‑wa; св. wyrwać> [vɨrɨvatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. wyrywać (wydostawać się):

wyrywać

sich вин. losreißen

wyrywać się z okrążenia

eine Umzingelung durchbrechen

wyrywać się z okrążenia

aus einem Kessel ausbrechen

wyrywać się z czyjegoś uścisku

sich вин. losmachen разг.

wyrywać się z czyjegoś uścisku

sich вин. aus einer Umarmung lösen [o. losreißen]

wyrwać się spod czyjejś władzy перенос.

sich вин. jds Macht entziehen

wyrwał się ze szponów śmierci перенос. высок.

er ist dem Tod von der Schippe gesprungen перенос.

wyrwał się ze szponów śmierci перенос. высок.

er hat dem Tod ein Schnippchen geschlagen перенос.

2. wyrywać:

wyrywać (brzmieć nagle) (dźwięk)

plötzlich zu hören sein

wyrywać (brzmieć nagle) (dźwięk)

ertönen

ciche westchnienie wyrwało się z jego piersi

ein leiser Seufzer м. entrang sich вин. seiner Brust высок.

przeraźliwy okrzyk wyrwał się z jej piersi

ihr entfuhr ein gellender Schrei м.

3. wyrywać разг. (mówić nie w porę):

wyrywać się z czymś

mit etw herausplatzen разг.

coś się komuś wyrwało

jdm ist etw herausgerutscht разг.

wyrwać się jak filip z konopi

mit der Tür ins Haus fallen разг.

4. wyrywać (wybiegać):

wyrywać się naprzód

vorneweg rennen разг.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

Podmiot w swej bezsenności nie może wyrwać się istnieniu.

pl.wikipedia.org

Oba plany kończą się fiaskiem - królowa nie zdąży przepiłować dostatecznie kraty i kawaler nie zdoła jej wyrwać.

pl.wikipedia.org

W jego opinii wezwania ołtarzowe „jest konieczne, by wyrwać [grzeszników] z masy bezbożników ku publicznemu porzuceniu ich grzesznych dróg”.

pl.wikipedia.org

Konnicy udało się wyrwać z oblężenia, ale oddział został pobity.

pl.wikipedia.org

Podobnie jak wiele innych grup obdarzonych etykietką post-rock, zespół potrzebował w jakiś sposób wyrwać się z ram gatunku nie zmieniając całkowicie brzmienia.

pl.wikipedia.org