Переводы „złupić“ в словаре польско » немецкий

złupić [zwupitɕ]

złupić св. od łupić

Смотри также łupić

I . łupić <‑pi; прош. вр. łup св. z‑> [wupitɕ] ГЛ. перех. высок.

1. łupić только нсв. (wyzyskiwać):

łupić

ausbeuten

łupić robotników

Arbeiter ausbeuten

2. łupić przest (ograbiać):

łupić

[aus]plündern

łupić kogoś ze skóry

jdm das Fell über die Ohren ziehen

II . łupić <‑pi; прош. вр. łup> [wupitɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. łupić (wyzyskiwać się nawzajem):

łupić

sich вин. gegenseitig ausbeuten

głupi sam się ze skóry łupi посл.

ein Narr м. und sein Geld ср. sind bald geschieden

2. łupić (obłupywać się):

łatwo się łupić (orzeszki)

leicht geknackt werden können

łatwo się łupić (kora, ziemniaki)

sich вин. leicht schälen

łatwo się łupić (jajka)

sich вин. leicht pellen

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Pokonał go w bitwie nad Łabą i złupił ziemie serbskie, zmuszając pozostałych przy życiu wodzów do kapitulacji.

pl.wikipedia.org

Następny cios zadali wyspie piraci, którzy złupili ją w roku 69 p.n.e.

pl.wikipedia.org

Na przełomie lata i jesieni 1238 r. wojska księcia pomorskiego Świętopełka złupiły i spaliły gród.

pl.wikipedia.org

Złupili świątynie i zabrali do niewoli kilkunastu mieszkańców wioski.

pl.wikipedia.org

Kolejny najazd w roku 752 miał za cel jedynie złupić miasto.

pl.wikipedia.org

W 1918 roku klasztor zajęli bolszewicy i złupili go poszukując ukrytych kosztowności.

pl.wikipedia.org