I. déranger [deʀɑ͂ʒe] ГЛ. перех.
1. déranger (gêner):
-  déranger
 -  
 
-  déranger (animal)
 -  
 
2. déranger (mettre en désordre):
-  déranger (objet, affaires, pièce)
 -  
 
-  déranger (coiffure)
 -  
 
II. déranger [deʀɑ͂ʒe] ГЛ. неперех.
III. déranger [deʀɑ͂ʒe] ГЛ. возвр. гл.
1. déranger (se déplacer):
| je | dérange | 
|---|---|
| tu | déranges | 
| il/elle/on | dérange | 
| nous | dérangeons | 
| vous | dérangez | 
| ils/elles | dérangent | 
| je | dérangeais | 
|---|---|
| tu | dérangeais | 
| il/elle/on | dérangeait | 
| nous | dérangions | 
| vous | dérangiez | 
| ils/elles | dérangeaient | 
| je | dérangeai | 
|---|---|
| tu | dérangeas | 
| il/elle/on | dérangea | 
| nous | dérangeâmes | 
| vous | dérangeâtes | 
| ils/elles | dérangèrent | 
| je | dérangerai | 
|---|---|
| tu | dérangeras | 
| il/elle/on | dérangera | 
| nous | dérangerons | 
| vous | dérangerez | 
| ils/elles | dérangeront | 
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.