eingefallen ПРИЛ.
1. eingefallen (Haus):
- eingefallen
-
2. eingefallen (Gesicht, Wangen):
- eingefallen
-
- eingefallen
-
ein|fallen ГЛ. неперех. неправ.
1. einfallen (in den Sinn kommen):
2. einfallen (einstürzen):
3. einfallen (gewaltsam eindringen):
| ich | falle | ein |
|---|---|---|
| du | fällst | ein |
| er/sie/es | fällt | ein |
| wir | fallen | ein |
| ihr | fallt | ein |
| sie | fallen | ein |
| ich | fiel | ein |
|---|---|---|
| du | fielst | ein |
| er/sie/es | fiel | ein |
| wir | fielen | ein |
| ihr | fielt | ein |
| sie | fielen | ein |
| ich | bin | eingefallen |
|---|---|---|
| du | bist | eingefallen |
| er/sie/es | ist | eingefallen |
| wir | sind | eingefallen |
| ihr | seid | eingefallen |
| sie | sind | eingefallen |
| ich | war | eingefallen |
|---|---|---|
| du | warst | eingefallen |
| er/sie/es | war | eingefallen |
| wir | waren | eingefallen |
| ihr | wart | eingefallen |
| sie | waren | eingefallen |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.