PONS польский ↔ английский Переводчик

I. opuszczać <-czę, -uści, св. opuścić> ГЛ. перех.

1. opuszczać (obniżać):

opuszczać flagę, cenę

to lower

opuszczać szybę w samochodzie

to wind down

2. opuszczać (porzucać):

opuszczać rodzinę

to abandon

opuszczać pokój

to leave

nie opuszczę cię

I won't leave you

3. opuszczać (wyprowadzać się):

opuszczać coś

to move out of sth

4. opuszczać (pomijać):

opuszczać linijkę

to leave out

opuszczać lekcje

to skip

Выражения:

dobry humor mnie nie opuszcza

I'm still in good spirits

odwaga mnie opuściła

I lost my nerve

II. opuszczać opuszczać się ГЛ. возвр. гл.

1. opuszczać (obniżać się):

opuszczać się

to lower

opuszczać się na linie

to lower oneself on a rope

2. opuszczać (zaniedbywać się):

opuszczać się

to be remiss

opuściła się w pracy/nauce

her work/studies got slack [or sloppy]

opuszczony ПРИЛ.

1. opuszczony (pozostawiony):

opuszczony wieś

deserted

opuszczony dom

abandoned

2. opuszczony (porzucony):

opuszczony rodzina, żona

abandoned

3. opuszczony (pominięty):

opuszczony

omitted

dopuszczalny ПРИЛ.

dopuszczalny odstępstwo:

dopuszczalny

acceptable

dopuszczalny

admissible

dopuszczalny błąd

acceptable error

dopuszczalne dowody

admissible evidence

popuszczać, popuścić св. <-uszczę, -i> ГЛ. перех.

1. popuszczać linę, pas, popręg:

popuszczać

to loosen

2. popuszczać перенос. (dać większą swobodę):

popuszczać komuś

to allow sb more freedom

3. popuszczać разг. (darować):

nie popuszczę mu

I won't let him get away with it

I. dopuszczać <св. dopuścić> ГЛ. перех.

1. dopuszczać (pozwolić się zbliżyć):

dopuszczać kogoś do siebie

to let sb get close to oneself

dopuścić kogoś do tajemnicy

to let sb in on [or into] a secret

dopuścić coś do świadomości

to become aware of sth

2. dopuszczać (zezwolić na coś):

dopuszczać

to let

nie możemy do tego dopuszczać

we cannot let this happen

dopuścić kogoś do egzaminu/matury

to admit sb to an examination/their A-level exams

dopuścić kogoś do głosu [lub słowa]

to let sb speak

II. dopuszczać <св. dopuścić> ГЛ. неперех.

1. dopuszczać (przystać na):

nie dopuszczę do tego

I won't have [or tolerate] it

nie dopuszczę do tego

I won't let this happen

2. dopuszczać (przewidywać):

dopuszczać możliwość czegoś

to take sth into consideration

III. dopuszczać dopuszczać się ГЛ. возвр. гл.

dopuszczać się przestępstwa

to commit a crime

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

Natura intuicji wynika z tego, że jest ona procesem podświadomym, którego nie można kontrolować, można jedynie dopuszczać lub odrzucać podawane rozwiązania.

pl.wikipedia.org

Niektóre maksima uznaje się za efekt przypadkowy (dryf genetyczny), tam gdzie występuje zmienność klinowa dopuszcza się rolę doboru naturalnego.

pl.wikipedia.org

Autor dopuszcza się przy tym do licznych intelektualnych i interkulturowych "zabaw" z odbiorcą oraz korzysta z symboliki, języka i terminologii na ogół obcych zwykłemu czytelnikowi.

pl.wikipedia.org

Odmiana przez osoby zanikła; odmiana przez liczby zachowała się w części dialektów, ale żaden z obowiązujących wariantów języka pisanego nie dopuszcza jej w pisowni.

pl.wikipedia.org

Konstytucja marcowa uchyliła dekret o aplikacji sądowej z 8 lutego 1919 roku, który dopuszczał do zawodu sędziowskiego wyłącznie mężczyzn.

pl.wikipedia.org