front <род. ‑u, мн. ‑y> [front] СУЩ. м.
1. front (przód):
2. front:
3. front (zjednoczenie się ludzi):
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
- front antyimperialistyczny
- antiimperialistische Front ж.
- front wyżowy
- front powietrzny
- Luftmasse ж.
- front burzowy
- front atmosferyczny
- atmosphärische Front
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Krótko potem w odległości 50–60 km na północ od miasta ustabilizowała się linia frontu, a front ten stał się głównym teatrem wojny.
pl.wikipedia.org Somalijski front załamał się, wszystkie ważniejsze miasta wpadły w ręce Etiopczyków w ciągu dwóch tygodni.
pl.wikipedia.org ANZAC (wojska australijsko-nowozelandzkie) zostały poddane gruntownej reorganizacji, rozszerzono dywizje piechoty i wysłano je na front zachodnioeuropejski.
pl.wikipedia.org Jednak i na tej posadzie „podpadł” i w konsekwencji został skierowany na front.
pl.wikipedia.org Przeprowadzał m.in. akcje kolejowe, wykolejając pociągi jadące na front.
pl.wikipedia.org