ZAPALAĆ - Перевод польский на немецкий

I. zapalać <‑la; св. zapalić> [zapalatɕ] ГЛ. перех.

1. zapalać (rozniecać ogień):

zapalać

entzünden

zapalać

anstecken

zapalać zapałkę

anzünden

pocisk zapalający ВОЕН.

Brandgeschoss ср.

zapalić kaganek oświaty высок.

das Licht ср. [o. die Fackel ж. ] der Aufklärung entzünden высок.

2. zapalać (uruchamiać):

zapalać silnik

anlassen

zapalać silnik

anstellen

3. zapalać (pozwalać, aby się świeciło):

zapalać światło

[an]machen

zapalać lampę

anmachen

zapalać lampę

anknipsen разг.

zapalić dla kogoś zielone światło

jdm grünes Licht [für etw] geben

4. zapalać (pozwalać, aby się paliło):

zapalać papierosa, fajkę, cygaro

anzünden

zapalać papierosa, fajkę, cygaro

anstecken

5. zapalać перенос. (rozbudzić w kimś zapał):

zapalać

entflammen высок.

zapalać

begeistern

zapalić innych do walki

andere für den Kampf begeistern

zapalić komuś światło nadziei

jdm Hoffnung geben

II. zapalać <‑la; св. zapalić> [zapalatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. zapalać обыч. св. (zaczynać się palić):

zapalać

sich вин. entzünden

zapalać

Feuer fangen

2. zapalać (włączać się):

zapalać

angehen

zapaliło się zielone światło

die Ampel ж. sprang auf Grün

3. zapalać высок. (zaczynać błyszczeć, lśnić):

zapalać

zu leuchten beginnen

zapalać

blitzen

zapaliły się gwiazdy na niebie

die Sterne м. мн. am Himmel begannen zu leuchten

oczy zapaliły się gniewem

seine Augen ntpl begannen vor Zorn zu blitzen

4. zapalać высок. (nabierać zapału, entuzjazmu):

zapalić się do czegoś

sich вин. für etw begeistern

zapalić się do czegoś

für etw Feuer und Flamme sein разг.

5. zapalać высок. (doświadczać silnych uczuć):

zapalać

in Erregung geraten

zapalać

entflammen высок.

zapalał się w dyskusji

er geriet bei der Diskussion in Erregung

zapalił się gniewem/namiętnością

sein Zorn м. /seine Leidenschaft ж. entflammte высок.

6. zapalać высок. (zawładnąć kimś):

zapalać

entflammen высок.

czuł, jak zapala się w nim nienawiść

er spürte Hass in sich aufsteigen м.

zapałać [zapawatɕ]

zapałać св. od pałać

pałać <‑ła; св. za‑> [pawatɕ] ГЛ. неперех. высок.

1. pałać (być rozpalonym):

twarz komuś pała

jdm glüht das Gesicht ср.

2. pałać перенос. (odczuwać):

pałać nienawiścią

glühenden Haß hegen

pałać gniewem

vor Zorn glühen

zapałał do niej wielką miłością

seine große Liebe ж. zu ihr entflammte

nie pałam ochotą zobaczenia się z nim

ihn zu sehen erfüllt mich nicht mit großer Freude

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

Od roku 1878 światło zapalano tylko okazjonalnie, jako że w nurcie rzeki zakotwiczono latarniowiec.

pl.wikipedia.org

Były niebezpieczne, ponieważ zapalały się po potarciu o każdą szorstką powierzchnię, a ponadto były trujące.

pl.wikipedia.org

Co jakiś czas nad głową bohatera zapala się żarówka – gracz może wtedy przeczytać istotną dla niego uwagę lub ostrzeżenie przed niebezpieczeństwem.

pl.wikipedia.org

Czołg zapala się, amunicja detonuje, giną pierwsi pancerni.

pl.wikipedia.org

W przypadku świec szabatowych jest zupełnie odwrotnie – najpierw zapala się świece, a następnie wypowiada błogosławieństwo.

pl.wikipedia.org