PONS польский ↔ немецкий Переводчик

dobytek <род. ‑tku, мн. отсут. > [dobɨtek] СУЩ. м.

dobytek

Hab und Gut ср. перенос.

dobytek

Habe ж. высок.

dobytek

Besitz м.

I. zdobywać <‑wa> [zdobɨvatɕ] ГЛ. перех.

1. zdobywać (przejąć):

zdobywać łupy, miasto

einnehmen

2. zdobywać (zgromadzić):

zdobywać majątek, bogactwo

erwerben

3. zdobywać (uzyskać długim staraniem):

zdobywać bilety

ergattern разг.

4. zdobywać (osiągnąć):

zdobywać szacunek

erringen

zdobywać szacunek

erlangen

zdobywać przyjaciół

gewinnen

5. zdobywać СПОРТ:

zdobywać bramkę

erzielen

zdobywać medal

gewinnen

zdobywać szczyt

einen Gipfel bezwingen [o. besteigen]

II. zdobywać <‑wa> [zdobɨvatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. zdobywać (zdecydować się):

zdobywać się na zrobienie czegoś

sich вин. aufraffen, etw zu tun

zdobywać się na odwagę

seinen Mut beweisen

zdobywać się na wysiłek

sich дат. Mühe geben

zdobywać się na wysiłek

sich вин. anstrengen

2. zdobywać (nabyć coś dużym kosztem):

zdobyć się na nowy dom

es zu einem neuen Haus bringen

zdobywca (-wczyni) <род. ‑cy, мн. ‑cy> [zdobɨftsa] СУЩ. м. (ж.) склон. jak f w lp

1. zdobywca (ten, kto zdobył siłą: łupów, miasta):

zdobywca (-wczyni)

Eroberer(in) м. (ж.)

2. zdobywca (ten, kto wygrał):

zdobywca nagrody

Preisgewinner(in) м. (ж.)

zdobywca nagrody

Preisträger(in) м. (ж.)

3. zdobywca СПОРТ:

zdobywca bramki

Torschütze м.

zdobyć [zdobɨtɕ]

zdobyć св. od zdobywać

I. zdobywać <‑wa> [zdobɨvatɕ] ГЛ. перех.

1. zdobywać (przejąć):

zdobywać łupy, miasto

einnehmen

2. zdobywać (zgromadzić):

zdobywać majątek, bogactwo

erwerben

3. zdobywać (uzyskać długim staraniem):

zdobywać bilety

ergattern разг.

4. zdobywać (osiągnąć):

zdobywać szacunek

erringen

zdobywać szacunek

erlangen

zdobywać przyjaciół

gewinnen

5. zdobywać СПОРТ:

zdobywać bramkę

erzielen

zdobywać medal

gewinnen

zdobywać szczyt

einen Gipfel bezwingen [o. besteigen]

II. zdobywać <‑wa> [zdobɨvatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. zdobywać (zdecydować się):

zdobywać się na zrobienie czegoś

sich вин. aufraffen, etw zu tun

zdobywać się na odwagę

seinen Mut beweisen

zdobywać się na wysiłek

sich дат. Mühe geben

zdobywać się na wysiłek

sich вин. anstrengen

2. zdobywać (nabyć coś dużym kosztem):

zdobyć się na nowy dom

es zu einem neuen Haus bringen

zdobycz <род. ‑y, мн. ‑e> [zdobɨtʃ] СУЩ. ж.

1. zdobycz (łup):

zdobycz

Beute ж.

2. zdobycz обыч. мн. (osiągnięcia):

zdobycz

Errungenschaften ж. мн.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

W grze dostępne jest sześć konfigurowalnych trybów rozgrywki: totalna demolka, zdobyć flagę, podaj bombę, zwykły wyścig, wyścig z bombą, kaskaderski show.

pl.wikipedia.org

Dzięki powszechnemu poważaniu udało mu się zdobyć fundusze na budowę precyzyjnych przyrządów astronomicznych.

pl.wikipedia.org

W sezonie zagrał tylko 9 meczów, ale zdołał zdobyć 4 bramki, i tym samym pokazał swój nieprzeciętny talent.

pl.wikipedia.org

Florens okazał się władcą rozważnym i mądrym, potrafiącym zdobyć sobie szacunek poddanych zarówno łacińskich jak i greckich.

pl.wikipedia.org

Gąbki pomagały delfinom zdobyć ryby bez pęcherzy pławnych, jako że trudno je wykryć echolokacją przy złożonym tle.

pl.wikipedia.org