Oxford-Hachette French Dictionary
I. disjoint (disjointe) [disʒwɛ̃, ɛ̃t] ГЛ. прич. прош. вр.
disjoint → disjoindre
II. disjoint (disjointe) [disʒwɛ̃, ɛ̃t] ПРИЛ. ЛИНГВ.
- disjoint (disjointe) pronom, forme
-
I. disjoindre [disʒwɛ̃dʀ] ГЛ. перех.
1. disjoindre (écarter):
2. disjoindre (isoler):
II. se disjoindre ГЛ. возвр. гл.
se disjoindre возвр. гл.:
I. disjoindre [disʒwɛ̃dʀ] ГЛ. перех.
1. disjoindre (écarter):
2. disjoindre (isoler):
II. se disjoindre ГЛ. возвр. гл.
se disjoindre возвр. гл.:
- disjoint
- disjoint
в словаре PONS
I. disjoindre [disʒwɛ̃dʀ] неправ. ГЛ. перех.
1. disjoindre (disloquer):
- disjoindre qc
-
2. disjoindre (isoler):
- disjoindre qc de qc
-
II. disjoindre [disʒwɛ̃dʀ] неправ. ГЛ. возвр. гл.
| je | disjoins |
|---|---|
| tu | disjoins |
| il/elle/on | disjoint |
| nous | disjoignons |
| vous | disjoignez |
| ils/elles | disjoignent |
| je | disjoignais |
|---|---|
| tu | disjoignais |
| il/elle/on | disjoignait |
| nous | disjoignions |
| vous | disjoigniez |
| ils/elles | disjoignaient |
| je | disjoignis |
|---|---|
| tu | disjoignis |
| il/elle/on | disjoignit |
| nous | disjoignîmes |
| vous | disjoignîtes |
| ils/elles | disjoignirent |
| je | disjoindrai |
|---|---|
| tu | disjoindras |
| il/elle/on | disjoindra |
| nous | disjoindrons |
| vous | disjoindrez |
| ils/elles | disjoindront |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.