Переводы „zaręczyć“ в словаре польско » немецкий

I . zaręczać <‑cza> [zarentʃatɕ], zaręczyć [zarentʃɨtɕ] св. ГЛ. перех.

1. zaręczać (gwarantować):

zaręczać coś

für etw bürgen

zaręczać coś

etw garantieren

2. zaręczać (zapewniać):

zaręczać

versichern

zaręczam ci, że...

ich versichere dir, dass ...

3. zaręczać (doprowadzać do zaręczyn):

zaręczać

verloben

II . zaręczać <‑cza> [zarentʃatɕ], zaręczyć [zarentʃɨtɕ] св. ГЛ. возвр. гл.

zaręczać się z kimś

sich вин. mit jdm verloben

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

W kwietniu 2013 para zaręczyła się, a trzy lata później rozstała się.

pl.wikipedia.org

W 1840 roku się zaręczyli, a na 1 stycznia 1841 zaplanowali ślub.

pl.wikipedia.org