SIĘ - Перевод польский на немецкий

się <siebie, sobą, sobie> [ɕe] МЕСТОИМ. refl

1. się (siebie samego):

się

sich вин.

widziała się w lustrze

sie sah sich im Spiegel

2. się (siebie wzajemnie):

się

sich вин. [gegenseitig]

się

einander вин.

oni się lubią

sie mögen sich [o. einander]

3. się (strona zwrotna czasownika):

pomylić się

sich вин. täuschen

pomylić się

sich вин. irren

czesać się

sich вин. kämmen

4. się (jako odpowiednik strony biernej):

to się świetnie sprzedaje

das verkauft sich ausgezeichnet

to się dobrze nosi/pierze

das lässt sich gut tragen/waschen

wychował się u dziadków

er ist bei den Großeltern aufgewachsen

5. się (bezosobowo):

zrobiło się późno

es wurde spät

mówi się, że...

man sagt, dass ...

to się rozumie samo przez się

das versteht sich von selbst

awanturować się <‑ruje się> [avanturovatɕ ɕe] ГЛ. возвр. гл.

awanturować się o coś

sich вин. um etw heftig streiten

bać się <boi się; прош. вр. bój się> [batɕ ɕe] ГЛ. возвр. гл.

1. bać się (odczuwać lęk):

bać się kogoś/czegoś

sich вин. vor jdm/etw fürchten

bać się kogoś/czegoś

vor jdm/etw Angst haben

te kwiaty nie boją się mrozu

diesen Blumen macht der Frost nichts aus

te kwiaty nie boją się mrozu

diese Blumen ж. мн. sind winterfest

bój się Boga! разг.

um Gottes willen!

bać się czegoś jak diabeł święconej wody

etw fürchten wie der Teufel м. das Weihwasser

bać się kogoś/czegoś jak ognia

vor jdm/etw große Angst [o. eine Heidenangst] haben

2. bać się (niepokoić się):

bać się o kogoś/coś

um jdn/etw bangen [o. besorgt sein]

boję się, że zapomniał

ich fürchte, dass er es vergessen hat

boję się, żeby się nie spóźnić

ich habe Angst, zu spät zu kommen

nie bój się! (bądź spokojny)

keine Angst!

3. bać się (nie mieć odwagi):

bać się

sich вин. nicht trauen

boję się wyjść z domu

ich traue mich nicht, aus dem Haus zu gehen

biedzić się <‑dzi się; прош. вр. biedź się> [bjedʑitɕ ɕe] ГЛ. возвр. гл.

biedzić się nad czymś

sich вин. mit etw herumplagen [o. herumquälen] разг.

bisurmanić się <‑ni się; прош. вр. ‑ań się> [bisurmaɲitɕ ɕe] ГЛ. возвр. гл. przest

1. bisurmanić się (psocić):

bisurmanić się

Unfug treiben

2. bisurmanić się (prowadzić hulaszczy tryb życia):

bisurmanić się

einen liederlichen Lebensstil haben

blamować się <‑muje się; св. z‑> [blamovatɕ ɕe] ГЛ. возвр. гл. высок. (ośmieszać się)

blamować się

sich вин. blamieren [o. bloßstellen]

blamować się przed przełożonym

sich vor dem Vorgesetzten blamieren

błaźnić się <‑ni się; св. z‑> [bwaʑɲitɕ ɕe] ГЛ. возвр. гл.

błaźnić się

sich вин. blamieren

błaźnić się

sich вин. lächerlich [o. zum Narren] machen

błąkać się <‑ka się> [bwoŋkatɕ ɕe] ГЛ. возвр. гл.

błąkać się

umherlaufen

błąkać się po mieście

in der Stadt umherlaufen

boczyć się <‑czy się; прош. вр. bocz się> [botʃɨtɕ ɕe] ГЛ. возвр. гл.

boczyć się na kogoś

mit jdm grollen [o. schmollen]

boczyć się na kogoś

jdm gram sein высок.

borykać się <‑ka się> [borɨkatɕ ɕe] ГЛ. возвр. гл.

borykać się z czymś

sich вин. mit etw abmühen [o. herumschlagen разг. ]

byczyć się <‑czy się; прош. вр. bycz się> [bɨtʃɨtɕ ɕe] ГЛ. возвр. гл. разг.

byczyć się

auf der faulen Haut liegen разг.

byczyć się

Däumchen drehen перенос. разг.

cackać się <‑ka się> [tsatskatɕ ɕe] ГЛ. возвр. гл. разг.

cackać się z kimś/czymś

mit jdm/etw große Umstände machen

ceregielić się <‑li się> [tseregjelitɕ ɕe] ГЛ. возвр. гл.

1. ceregielić się разг. (cackać się):

ceregielić się

lange rummachen разг.

nie ceregiel się tak z ubieraniem

mach nicht so lange rum mit dem Anziehen

2. ceregielić się разг. (postępować zbyt uprzejmie):

ceregielić się

mit übertriebener Höflichkeit behandeln

ceregielić się z teściami

die Schwiegereltern mit übertriebener Höflichkeit behandeln

certolić się <‑li się> [tsertolitɕ ɕe] ГЛ. возвр. гл. разг. (cackać się)

certolić się z czymś

sich вин. mit etw zieren

certolić się z czymś

mit etw Umstände machen

chajtać się <‑ta się; прош. вр. ‑aj się> [xajtatɕ ɕe] нсв., chajtnąć się [xajtnoɲtɕ ɕe] ГЛ. св. возвр. гл. разг.

chajtać się z kimś

jdn heiraten

chełpić się <‑pi się; прош. вр. chełp się> [xewpitɕ ɕe] ГЛ. возвр. гл.

chełpić się czymś

sich вин. mit etw brüsten

chełpić się czymś

mit etw prahlen

chichrać się <‑ra się; прош. вр. ‑aj się> [xixratɕ ɕe] ГЛ. возвр. гл. разг.

chichrać się

kichern

chlubić się <‑bi się; прош. вр. chlub się; св. po‑> [xlubitɕ ɕe] ГЛ. возвр. гл.

chlubić się kimś/czymś

auf jdn/etw stolz sein

cielić się <‑li się; св. o‑> [tɕelitɕ ɕe] ГЛ. возвр. гл.

cielić się

kalben

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

Osoba szczycąc się wiedzą na temat wina, może ukazywać swoje wyrafinowanie, a sygnalizując, ile jest w stanie zapłacić za butelkę wina, może chełpić się swoją zamożnością.

pl.wikipedia.org

Duchowni zaniedbujący swoje obowiązki chełpią się świecką rozpustą; przy wtórze lutni mnich i zakonnica śpiewają pełnym głosem, a jednocześnie wpatrują się w placek.

pl.wikipedia.org

Chełpiła się tym, że ona ma siedmiu synów i siedem córek.

pl.wikipedia.org

Taylor chełpi się statusem mężczyzny zajętego, tkwiącego w długotrwałym związku.

pl.wikipedia.org

Najstarszy poszedł do baru, gdzie chełpił się swą różdżką, jednak nocą inny czarodziej zabrał mu wyjątkową różdżkę i zabił go.

pl.wikipedia.org