Переводы „porażka“ в словаре польско » английский

porażka СУЩ. ж.

1. porażka (przegrana bitwa):

porażka

defeat

ponieść porażkę [lub doznać porażki]

to suffer [or sustain] a defeat

2. porażka (niepowodzenie):

porażka

failure

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Kierował tym ugrupowaniem do 2013, zrezygnował w związku z wyborczą porażką demokratów, którzy nie przekroczyli wyborczego progu.

pl.wikipedia.org

Porażka jej męża w wyborach w 1912 bardzo ją zasmuciła i zirytowała.

pl.wikipedia.org

Już w swoim pierwszym pojedynku w turnieju doznał porażki i odpadł z dalszej rywalizacji.

pl.wikipedia.org

Poirot czuje się bezradny; wszystko wskazuje na to, że będzie to jego pierwsza w karierze porażka.

pl.wikipedia.org

Bilans jego klubowej kariery to 119 zwycięstw i 91 porażek w 210 spotkaniach.

pl.wikipedia.org

Jego rekord to 22 zwycięstwa wobec dwóch porażek i dwóch remisów.

pl.wikipedia.org

Próbując zapomnieć o swej porażce, idzie do restauracji.

pl.wikipedia.org

Po porażce w dalszym ciągu miała szansę na zdobycie medalu poprzez występ w repasażach.

pl.wikipedia.org

Porażka przynosiła ujmę, była sprzeczna z ideą królewskości, wskazywała, że bogowie odwrócili się od pokonanego, usprawiedliwiała bunt.

pl.wikipedia.org

Zwycięzca meczu zyskiwał pięć punktów, za remis przysługiwały trzy punkty, zaś porażka nie była punktowana.

pl.wikipedia.org