В Вашем браузере деактивирован Javascript. Активировав его, Вы сможете пользоваться LexiTrainer, а также другими функциями.

польско » немецкий

Переводы „wywoływane“ в словаре польско » немецкий

(Перейти к немецко » польский)

Показать список всех ответов

wywoływać
wywoływacz: имя существительное
wywoławczy: прилагательное и наречие
wywozowy: прилагательное и наречие
zwołać: I. переходный глагол II. возвратный глагол
obwołać: переходный глагол
odwoływać: I. переходный глагол II. возвратный глагол
powoływać: I. переходный глагол II. возвратный глагол
nawoływać: I. переходный глагол II. возвратный глагол
wywołać
wywalać: I. переходный глагол II. возвратный глагол
wywalczać: переходный глагол

Вы видите похожие результаты wywoływacz , wywoływać , wywalczać , wywalać , wywołać , nawoływać , powoływać , odwoływać , obwoływać , zwoływać , wywozowy и wywoławczy

wywoływać <‑łuje; ГЛ. wywołać> [vɨvowɨvatɕ] перех. св.

1. wywoływać (wzywać):

wywoływać

aufrufen

wywoływać duchy

beschwören

wywoływać ucznia do tablicy [lub odpowiedzi]

einen Schüler an die Tafel rufen [o. aufrufen]

nie wywołuj wilka z lasu посл.

wozu schlafende Hunde wecken

2. wywoływać высок. (powodować):

wywoływać oburzenie, przerażenie, zdziwienie

hervorrufen

wywoływać dyskusję, podziw, rozkosz, zachwyt

auslösen

wywołać rozruchy

Unruhen [o. Krawalle] auslösen

wywołać kłótnię

einen Streit vom Zaun brechen

wywołać sensację

[viel] Staub aufwirbeln перенос.

wywołać sensację

Aufsehen erregen

wywoływać zgorszenie

Anstoß erregen

3. wywoływać ФОТО.:

wywoływać

entwickeln

4. wywoływać (obwieszczać na licytacji):

wywoływać cenę

bieten

wywoływać cenę

ein Angebot machen

wywoływacz <род. ‑a, мн. ‑e> [vɨvowɨvatʃ] СУЩ. м. ФОТО.

wywoływacz

Entwickler м.

wywoławczy [vɨvowaftʃɨ] ПРИЛ.

1. wywoławczy ТОРГ.:

cena wywoławcza

Ausrufungspreis м.

2. wywoławczy РАДИО:

sygnał wywoławczy

Jingle м.

sygnał wywoławczy

Kennmelodie ж.

wywozowy [vɨvozovɨ] ПРИЛ.

cło wywozowe

Ausfuhrzoll м.

I . zwołać [zvowatɕ] св., zwoływać [zvowɨvatɕ] <‑łuje; прош. вр. ‑łuj> ГЛ. перех.

zwołać ludzi

herbeirufen

zwołać ludzi

zusammenrufen

zwołać zebranie

einberufen

zwołać zebranie

anberaumen

zwołać parlament

einberufen

II . zwołać [zvowatɕ] св., zwoływać [zvowɨvatɕ] <‑łuje; прош. вр. ‑łuj> ГЛ. возвр. гл. высок.

1. zwołać (wołać się wzajemnie):

zwołać

sich вин. zusammenrufen

2. zwołać (zbierać się):

zwołać

sich вин. versammeln

obwołać [obvowatɕ] св., obwoływać [obvowɨvatɕ] <‑łuje> ГЛ. перех.

I . odwoływać <‑łuje; св. odwołać> [odvowɨvatɕ] ГЛ. перех.

1. odwoływać (usunąć z urzędu):

odwoływać ambasadora

abberufen

list odwołujący

Abberufungsschreiben ср.

list odwołujący

Avocatorium ср. przest м.

2. odwoływać (unieważniać):

odwoływać rozkaz

widerrufen

odwoływać spotkanie

absagen

odwoływać alarm

entwarnen

odwoływać obietnicę, słowa

zurücknehmen

II . odwoływać <‑łuje; св. odwołać> [odvowɨvatɕ] ГЛ. возвр. гл. ЮРИД.

odwoływać się od decyzji

gegen ein Urteil Berufung einlegen

I . powoływać <‑łuje; св. powołać> [povowɨvatɕ] ГЛ. перех.

II . powoływać <‑łuje; св. powołać> [povowɨvatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. powoływać (opierać się na):

powoływać się na czyjąś wypowiedź

sich вин. auf вин. jds Aussage berufen

powoływać się na czyjąś wypowiedź

auf вин. jds Aussage Bezug nehmen

możesz się na mnie powołać

du kannst dich auf mich berufen

2. powoływać (rościć sobie):

powoływać się na prawo/przywilej

sich вин. auf ein Recht/Vorrecht berufen [o. stützen]

I . nawoływać <‑łuje; прош. вр. ‑łuj> [navowɨvatɕ] ГЛ. перех.

1. nawoływać:

nawoływać (krzyczeć)

[laut/lange] rufen

nawoływać (zwoływać)

zusammenrufen

nawoływać (zwoływać)

zusammentrommeln разг.

2. nawoływać (zachęcać):

nawoływać kogoś do zrobienia czegoś

jdn aufrufen [o. auffordern] , etw zu tun

II . nawoływać <‑łuje; прош. вр. ‑łuj> [navowɨvatɕ] ГЛ. возвр. гл. (wołać się)

nawoływać

sich вин. zusammenrufen [o. zusammentrommeln разг. ]

wywołać [vɨvowatɕ]

wywołać св. od wywoływać

Смотри также wywoływać

wywoływać <‑łuje; ГЛ. wywołać> [vɨvowɨvatɕ] перех. св.

1. wywoływać (wzywać):

wywoływać

aufrufen

wywoływać duchy

beschwören

wywoływać ucznia do tablicy [lub odpowiedzi]

einen Schüler an die Tafel rufen [o. aufrufen]

nie wywołuj wilka z lasu посл.

wozu schlafende Hunde wecken

2. wywoływać высок. (powodować):

wywoływać oburzenie, przerażenie, zdziwienie

hervorrufen

wywoływać dyskusję, podziw, rozkosz, zachwyt

auslösen

wywołać rozruchy

Unruhen [o. Krawalle] auslösen

wywołać kłótnię

einen Streit vom Zaun brechen

wywołać sensację

[viel] Staub aufwirbeln перенос.

wywołać sensację

Aufsehen erregen

wywoływać zgorszenie

Anstoß erregen

3. wywoływać ФОТО.:

wywoływać

entwickeln

4. wywoływać (obwieszczać na licytacji):

wywoływać cenę

bieten

wywoływać cenę

ein Angebot machen

I . wywalać <‑la; св. wywalić> [vɨvalatɕ] ГЛ. перех. разг.

1. wywalać (wyrzucać):

wywalać śmieci

wegwerfen

wywalać śmieci

wegschmeißen разг.

wywalać gały

große Augen machen разг.

wywalać pieniądze

das Geld zum Fenster hinauswerfen разг.

wywalić kogoś na zbity pysk вульг.

jdn achtkantig [o. in hohem Bogen] hinauswerfen разг.

2. wywalać (wyważać):

wywalać drzwi

aufbrechen

wywalać drzwi

aufsprengen

II . wywalać <‑la; св. wywalić> [vɨvalatɕ] ГЛ. возвр. гл. разг. (przewracać się)

wywalać

umfallen

wywalać

hinstürzen

wywalczać <‑cza> [vɨvaltʃatɕ], wywalczyć [vɨvaltʃɨtɕ] ГЛ. перех. св.

wywalczać

erkämpfen

wywalczać

erringen

wywalczyć sobie mocną pozycję

sich дат. eine starke Position erkämpfen

Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?

Пришлите нам новую статью.

Поиск в словаре

польский

Переводы „wywoływane“ в словаре польско » немецкий

wywoływać <‑łuje; ГЛ. wywołać> [vɨvowɨvatɕ] перех. св.

1. wywoływać (wzywać):

2. wywoływać высок. (powodować):

3. wywoływać ФОТО.:

4. wywoływać (obwieszczać na licytacji):

wywoływacz <род. ‑a, мн. ‑e> [vɨvowɨvatʃ] СУЩ. м. ФОТО.

wywoławczy [vɨvowaftʃɨ] ПРИЛ.

1. wywoławczy ТОРГ.:

2. wywoławczy РАДИО:

wywozowy [vɨvozovɨ] ПРИЛ.

I . zwołać [zvowatɕ] св., zwoływać [zvowɨvatɕ] <‑łuje; прош. вр. ‑łuj> ГЛ. перех.

II . zwołać [zvowatɕ] св., zwoływać [zvowɨvatɕ] <‑łuje; прош. вр. ‑łuj> ГЛ. возвр. гл. высок.

1. zwołać (wołać się wzajemnie):

2. zwołać (zbierać się):

obwołać [obvowatɕ] св., obwoływać [obvowɨvatɕ] <‑łuje> ГЛ. перех.

I . odwoływać <‑łuje; св. odwołać> [odvowɨvatɕ] ГЛ. перех.

1. odwoływać (usunąć z urzędu):

2. odwoływać (unieważniać):

II . odwoływać <‑łuje; св. odwołać> [odvowɨvatɕ] ГЛ. возвр. гл. ЮРИД.

I . powoływać <‑łuje; св. powołać> [povowɨvatɕ] ГЛ. перех.

1. powoływać (wyznaczać):

2. powoływać (wzywać):

Выражения:

II . powoływać <‑łuje; св. powołać> [povowɨvatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. powoływać (opierać się na):

2. powoływać (rościć sobie):

I . nawoływać <‑łuje; прош. вр. ‑łuj> [navowɨvatɕ] ГЛ. перех.

1. nawoływać:

2. nawoływać (zachęcać):

II . nawoływać <‑łuje; прош. вр. ‑łuj> [navowɨvatɕ] ГЛ. возвр. гл. (wołać się)

wywołać [vɨvowatɕ]

wywołać св. od wywoływać

Смотри также wywoływać

wywoływać <‑łuje; ГЛ. wywołać> [vɨvowɨvatɕ] перех. св.

1. wywoływać (wzywać):

2. wywoływać высок. (powodować):

3. wywoływać ФОТО.:

4. wywoływać (obwieszczać na licytacji):

I . wywalać <‑la; св. wywalić> [vɨvalatɕ] ГЛ. перех. разг.

1. wywalać (wyrzucać):

2. wywalać (wyważać):

II . wywalać <‑la; св. wywalić> [vɨvalatɕ] ГЛ. возвр. гл. разг. (przewracać się)

wywalczać <‑cza> [vɨvaltʃatɕ], wywalczyć [vɨvaltʃɨtɕ] ГЛ. перех. св.

Поиск в словаре

Другие источники

Отзыв

Словарный тренажёр

Synonyms

Моя история поиска