Переводы „zarazki“ в словаре польско » немецкий

I . zaraz [zaras] НАРЕЧ.

1. zaraz (natychmiast):

zaraz

gleich

zaraz

sofort

zaraz po świętach

gleich nach den Feiertagen

od zaraz

ab sofort

2. zaraz (za chwilę):

zaraz

gleich

zaraz wracam

ich bin gleich wieder da

zaraz, zaraz!

gleich, gleich!

zaraz, zaraz!

einen kleinen Augenblick!

II . zaraz [zaras] ЧАСТ. (tuż)

zaraz za miastem/rogiem

gleich hinter der Stadt/um die Ecke

III . zaraz [zaras] МЕЖД.

zaraz

Moment mal

zaraz! ja byłem pierwszy

Moment mal, ich war als Erster м. dran!

zaraza <род. ‑zy, мн. ‑zy> [zaraza] СУЩ. ж. обыч. lp высок.

zaraza

Seuche ж.

zaraza

Pest ж.

zaraza szerzy się

die Seuche breitet sich aus

zwalczać zarazę

eine Seuche bekämpfen

zarazek <род. ‑zka, мн. ‑zki> [zarazek] СУЩ. м. разг.

zarazek

[Krankheits]erreger м.

zarazem [zarazem] ЧАСТ.

zarazem

zugleich

zarazem

gleichzeitig

był zmęczony, ale zarazem szczęśliwy

er war müde und glücklich zugleich

zarazić [zaraʑitɕ]

zarazić св. od zarażać

Смотри также zarażać

I . zarażać <‑ża; св. zarazić> [zaraʒatɕ] ГЛ. перех.

1. zarażać (infekować):

zarażać

anstecken

zarażać

infizieren

zarażać kogoś ospą

jdn mit [den] Windpocken anstecken

zarażony pacjent

infizierter Patient м.

2. zarażać перенос. (przekonywać do czegoś):

zarażać kogoś ideą

jdn mit einer Idee anstecken перенос.

zarażony czymś

von etw angesteckt

II . zarażać <‑ża; св. zarazić> [zaraʒatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. zarażać (infekować się):

zarażać

sich вин. anstecken [o. infizieren]

zarazić się czymś od kogoś

sich bei jdm mit etw anstecken

2. zarażać перенос. (poddawać się jakiejś idei):

zarażać

sich вин. anstecken lassen

I . zarażać <‑ża; св. zarazić> [zaraʒatɕ] ГЛ. перех.

1. zarażać (infekować):

zarażać

anstecken

zarażać

infizieren

zarażać kogoś ospą

jdn mit [den] Windpocken anstecken

zarażony pacjent

infizierter Patient м.

2. zarażać перенос. (przekonywać do czegoś):

zarażać kogoś ideą

jdn mit einer Idee anstecken перенос.

zarażony czymś

von etw angesteckt

II . zarażać <‑ża; св. zarazić> [zaraʒatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. zarażać (infekować się):

zarażać

sich вин. anstecken [o. infizieren]

zarazić się czymś od kogoś

sich bei jdm mit etw anstecken

2. zarażać перенос. (poddawać się jakiejś idei):

zarażać

sich вин. anstecken lassen

zaradny [zaradnɨ] ПРИЛ. высок.

zaradny

tüchtig

zaradny

praktisch

zaradny pracownik

tüchtiger Arbeiter м.

zaranie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [zaraɲe] СУЩ. ср.

1. zaranie высок.:

zaranie

Beginn м.

od zarania dziejów

seit Anbeginn der Zeit высок.

od zarania dziejów

seit undenklichen Zeiten

2. zaranie przest:

zaranie

Morgengrauen ср.

zaranie

[Tages]anbruch м.

wyszedł w pole o zaraniu

er ging vor Tau und Tag aufs Feld высок.

w zaraniu życia

im Frühling des Lebens

zaranny [zarannɨ] ПРИЛ. przest

zaranny

Morgen-

zaranny

morgendlich

gwiazda zaranna ASTRON

Morgenstern м.

zarząd <род. ‑u, мн. ‑y> [zaʒont] СУЩ. м.

1. zarząd (przedstawiciele kierownictwa):

zarząd

Vorstand м.

zarząd

Geschäftsführung ж.

członek zarządu

Vorstandsmitglied ср.

przewodniczący zarządu

Vorstandsvorsitzende(r) mf

2. zarząd (zarządzanie):

zarząd

Verwaltung ж.

być pod czyimś zarządem

jdm unterstellt sein [o. unterstehen]

sprawować zarząd nad czymś

etw leiten [o. verwalten]

zarząd majątkiem wspólnym

Gesamtgutverwaltung ж.

zarzut <род. ‑u, мн. ‑y> [zaʒut] СУЩ. м.

1. zarzut (pretensja):

zarzut

Vorwurf м.

robić [lub czynić] komuś zarzuty

jdm Vorwürfe machen

bez zarzutu

einwandfrei

bez zarzutu

tadellos

odpierać zarzuty

Vorwürfe zurückweisen

przedstawić komuś zarzuty

jdm etwas vorwerfen

2. zarzut ЮРИД.:

zarzut

Einrede ж.

zarzut

Einwendung ж.

zarzut

Gegenvorstellung ж.

zarzut

Rüge ж.

zarzut

Vorwurf м.

zarzut prawny

Rechtseinwendung ж.

oddalić zarzut

die Einwendung zurückweisen

pod zarzutem morderstwa

unter Mordverdacht

zarzut wzajemny

Gegenrüge ж.

zarzut niewyjaśnienia okoliczności sprawy

Aufklärungsrüge ж.

bez zarzutu

rügelos