Переводы „zdobycz“ в словаре польско » русский

zdobycz SUBST

1. zdobycz (człowieka):

zdobycz

достиже́ние nt

2. zdobycz (zwierzęcia):

zdobycz

добы́ча f

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Starsze surykatki uczą młode, jak obchodzić się ze zdobyczą, organizując dla nich „szkoły łowieckie”.

pl.wikipedia.org

Podlatuje, przysiada, unosi się nad wodą wypatrując zdobycz, nurkuje głową do przodu lub wskakuje nogami do wody, pływa lub unosi się na powierzchni.

pl.wikipedia.org

Często długo goni zdobycz płynąc charakterystycznym, zygzakowatym torem, atakując ją z bliska, osiągając przy tym prędkość do 30 km/h.

pl.wikipedia.org

Gdy wyginała się do dołu, zęby kierowały się ku przodowi, co pozwalało teropodowi kłuć niewielką zdobycz.

pl.wikipedia.org

Służą one do przytrzymywania zdobyczy, a także do walki.

pl.wikipedia.org

Zdobycz połyka w całości albo rozczłonkowaną na duże kawałki.

pl.wikipedia.org

Może też chwytać zdobycz w trakcie niskiego szybowania.

pl.wikipedia.org

Dzięki temu luźnemu połączeniu mogły połykać dużą w stosunku do swych rozmiarów zdobycz.

pl.wikipedia.org

Służą do walki, zabijania, a także do rozrywania zdobyczy.

pl.wikipedia.org

Na łów wyrusza z punktów obserwacyjnych, na których przesiaduje i wypatruje zdobyczy.

pl.wikipedia.org